تأثير تنش شوري بر صفات رويشي، ريختي و فيزيولوژيكي نهال‌هاي استبرق (.Calotropis procera Ait)

تحقيق حاضر با هدف بررسي اثر تنش آب شور بر صفات رويشي و فيزيولوژي نهال استبرق در شرايط گلخانه انجام شد. آزمايش در 6 سطح شوري (0، 5، 10، 15، 20 و 25 دسي زيمنس بر متر) در قالب طرح پايه كاملاً تصادفي به مدت 5 ماه صورت گرفت. درصد زنده ماني نهال هاي استبرق در شوري هاي 0، 5، 10 و 15 دسي زيمنس بر متر به ترتيب 100، 100، 6/64 و 6/22 بود؛ اما در سطوح 20 و 25 دسي زيمنس بر متر هيچ نهالي زنده نماند. بزرگ ترين ميزان طول و حجم ريشه در تيمار شاهد ديده شد. بيشترين مقادير فتوسنتز، هدايت روزنه اي، تعرق، وزن تر و خشك ساقه و ريشه، ارتفاع نهال، قطر يقه و تعداد برگ به تيمار شاهد تعلق داشت. بالاترين ميزان دماي سطح و نسبت ريشه/ساقه به ترتيب در شوري هاي 15 و 25 دسي زيمنس بر متر ديده شد. به طوركلي، يافته هاي اين پژوهش آشكار ساخت كه در شرايط مورد مطالعه، نهال هاي 5 ماهه استبرق اگرچه در شوري 15 دسي زيمنس بر متر امكان زيست ضعيفي دارند، اما به شوري 10 دسي زيمنس بر متر سازگاري نسبتاً خوبي از نظر اغلبِ ويژگي هاي رويشي، فيزيولوژيكي و زنده ماني نشان مي دهند.