بررسي تغييرات دما و بارش حوزه آبخيز يزد - اردكان با SDSM تحت شرايط تغيير اقليم آينده

مدل هاي اقليمي، گزارش هاي هيات بين الدول1 (IPCC) و نشست هاي جهاني تغيير اقليم، نشان مي دهند كه در دهه هاي آتي دماي كره زمين افزايش مي يابد و بارندگي ها تغيير مي كند. هدف از اين پژوهش، بررسي تغييرات دما و بارش در حوزه آبخيز دشت يزد- اردكان در 30 سال آتي (2016 تا 2045) است. در اين تحقيق به منظور بررسي وضعيت بارندگي و دما در دوره پايه 1975 تا 2005 و تعيين روند آن براي يك دوره 30 ساله آتي، از داده هاي10 ايستگاه منتخب در تحليل بارندگي و 6 ايستگاه براي دما استفاده شد. به اين منظور با استفاده از مدل ريز مقياس نمائي SDSM با سناريوهاي RCP با واداشت هاي 6/2 و 5/4 و 5/8 پس از كاليبراسيون، مدل اقليمي HadCM3 براي دوره 30 ساله آتي اجرا گرديد. سپس خروجي مدل براي دوره پايه، 30 سال آتي با سناريوي RCP4.5 به عنوان گزينه وضعيت متوسط و دوره مشاهداتي استخراج و نتايج مقايسه گرديد. مقايسه نتايج مدل براي دوره پايه با دوره مشاهداتي و محاسبه و اعمال ضرايب كاليبره براي سناريوي منتخب، بيانگر افزايش دما به ميزان C ° 5/0 در ايستگاه هاي دشت يزد- اردكان در دوره 30 ساله آتي( 2045- 2016) است كه نتايج بدست آمده با پيش بيني هاي IPCC كه افزايش دماي كره زمين را ° C 2/0 در هر دهه بيان مي دارد همخواني دارد. خروجي مدل در زمينه بارندگي نشان مي دهد كه متوسط تغييرات بارندگي ايستگاه ها 8/8 درصد نسبت به ميانگين دوره مشاهداتي كاهش دارد كه بيشترين كاهش 8/16 درصد مربوط به ايستگاه تفت است. بررسي بارندگي ماهيانه ايستگاه ها بيانگر كاهش بارندگي زمستان و افزايش بارش در فصل بهار است، موضوعي كه داده هاي بارندگي ايستگاه ها در وضعيت كنوني نيز آن را تاييد مي نمايد. تغييرات اقليمي آينده در مسائل زيست محيطي استان بخصوص در زمينه آب مي تواند در روند پايداري آن تاثيرگذار باشد.