دلالت سمانتيكي و دلالت تصوّري

Semantical Implication and Conceptual Implication

نظريۀ دلالت تصوّريِ اصول‌دانان از يك‌سو و ديدگاه فيلسوفان زبان در باب معناداريِ سمانتيكي از سوي ديگر، قابل مطالعۀ تطبيقي است. دلالت تصوّري، انتقال ذهن از لفظ به معناي آن به محض صدور لفظ از گوينده بدون توجّه به قصد و ارادۀ اوست. دلالت تصديقي، دلالت لفظ بر معناي مقصود گوينده است. سمانتيك تقريباً به نظريۀ دلالت تصوّري نزديك است؛ زيرا سمانتيك، مطالعۀ معنا به نحو مستقل از متكلّم يا مؤلّف است و پراگماتيك نيز تقريباً به نظريۀ دلالت تصديقي قرابت دارد؛ زيرا پراگماتيك، مطالعۀ معنا بر مبناي قصد متكلّم يا مؤلّف است. از ميان نظريه­هاي معناداريِ سمانتيكي، ديدگاه كاربرديِ معنا به نظريۀ دلالت تصوّري گويا نزديك­تر است؛ زيرا از منظر هر دو ديدگاه، زبان و كاربرد الفاظ يك فعاليت قانونمندِ اجتماعي بوده و الفاظ و عبارات معناي خود را از كثرت كاربرد و كاركرد آن­ها در اجتماع مي‌يابند.

Usuli experts' theory of conceptual implication, on one hand, and the linguistic philosophers' theory of semantical implication, on the other, can be the subject of a comparative study. Theory of conceptual implication is the basis of the semantic approach. Conceptual implication is the transfer of mind from a term to its meaning regardless of the speaker's intention. Judicial implication is the transfer of mind from a term to the speaker's intended meaning. Semantics is closer to the theory of conceptual implication because semantics is the study of meaning independent of the speaker or author’s intention. Pragmatics is closer to theory of judicial implication because pragmatics is the study of meaning based on the speaker or author’s intention. Of all theories of semantical signification, the use theory of meaning is closer to the theory of conceptual implication because according to both theories, language and the use of terms are socially rule-governed activities. What's more, both theories claim that phrases and terms acquire their meaning through their multiple usages and functions in society.