چكيده فارسي :
اهداف: امروزه يكي از اميدبخش‌ترين پارادايم‌هاي توسعه و سلامت، توجه به سبك زندگي و نقش بي‌بديل آن در ابعاد سلامت است. هدف پژوهش حاضر، بررسي همبستگي سبك زندگي اسلامي با سلامت معنوي و اجتماعي از ديدگاه معلمان و مديران شهر اروميه بود. ابزار و روش‌ها: اين پژوهش توصيفي- همبستگي در سال 1396 در بين 320 نفر از معلمان و مديران دوره دوم متوسطه شهر اروميه انجام شد كه با روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي نسبي انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوري اطلاعات شامل پرسش‌نامه سبك زندگي (LSQ)، پرسش‌نامه سلامت اجتماعي كييز و پرسش‌نامه سلامت معنوي پولوتزين و اليسون بود. تجزيه و تحليل داده‌ها، توسط ضريب همبستگي پيرسون و آزمون رگرسيون خطي از طريق نرم‌افزار SPSS 19 صورت گرفت. يافته‌ها: بين سبك زندگي اسلامي با ارتباط درون‌فردي، ميان‌فردي، فرافردي، برون‌فردي، خودكارآمدي، سرمايه اجتماعي و مشاركت گروهي معلمان و مديران همبستگي مثبت و معني‌دار وجود داشت (0/0001=p). همچنين سبك زندگي اسلامي توانست 3/64% تغييرات متغير ارتباط درون‌فردي، 67/6% تغييرات متغير ارتباط ميان‌فردي، 65/1% تغييرات متغير ارتباط فرافردي، 44/9% تغييرات متغير ارتباط برون‌فردي، 35/6% تغييرات متغير خودكارآمدي، 67/6% تغييرات متغير سرمايه اجتماعي و 68/3% تغييرات متغير مشاركت گروهي معلمان و مديران را تبيين نمايد (0/0001=p). نتيجه‌گيري: سبك زندگي ديني اسلامي منجر به بهبود و ارتقاي سلامت اجتماعي و سلامت معنوي افراد جامعه به‌ويژه معلمان و مديران مي‌شود.
چكيده لاتين :
Aims Today, one of the most promising paradigms of development and health is attention to
lifestyle and its vital role in health dimensions. The aim of this study was to investigate the
correlation of Islamic lifestyle with spiritual and social health from the viewpoint of teachers
and principals of Urmia.
Instruments & Methods This descriptive-correlational study was conducted in 2016
among 320 teachers and secondary school principals of Urmia, who were selected by
stratified random sampling method. Data collection tools included Lifestyle questionnaire
(LSQ), Keyes’s social health questionnaire, and Paloutzian and Ellison’s spiritual health
questionnaire. The data were analyzed by Pearson correlation coefficient and linear
regression test, using SPSS 19 software.
Findings There was a positive and significant correlation between Islamic lifestyle and
communication with oneself, interpersonal communication, superpersonal communication,
intrapersonal communication, self-efficacy, social capital, and group participation of teachers
and principals (p=0.0001). Also, Islam lifestyle could express 64.3% of communications with oneself, 67.6% of interpersonal communication, 65.1% of superpersonal communication, 44.9% of intrapersonal communication, 35.6% of self-efficacy, 67.6% of social capital, and 68.3% of changes in the group participation of teachers and principals (p=0.0001).
Conclusion Islamic lifestyle leads to improving the social and spiritual health of people in
society, especially teachers and principals.
