روند تغييرات افسردگي، اضطراب و استرس در مردان مبتلا به تروماهاي اندام تحتاني: يك مطالعه آينده‌نگر

The trend of changes in depression, anxiety and stress in men with lower limb trauma: A prospective study

سابقه و هدف: محدوديت‌هاي حركتي مي‌توانند بر شيوع اختلالات رواني موثر باشند. اما معمولاً به هنگام درمان تروماهاي اندام تحتاني بيش‌تر به مشكلات و ناتواني‌هاي جسمي بيماران توجه شده و رسيدگي به اختلالات رواني اين‌گونه بيماران كم‌تر مورد توجه قرار مي‌گيرند. لذا مطالعه‌اي با هدف بررسي روند تغييرات افسردگي، اضطراب و استرس در مردان مبتلا به تروماهاي اندام تحتاني انجام شد. مواد و روش‌ها: در يك مطالعه آينده‌نگر مصدوميني كه از خردادماه سال 1392 تا مردادماه سال1394 به علت تروماهاي اندام تحتاني در بيمارستان‌هاي اميرالمومنين (ع) و كوثر سمنان بستري شده بودند، به روش تصادفي ساده انتخاب شده و مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوري داده‌ها دو پرسش‌نامه جمعيت‌شناختي و حادثه و پرسش‌نامه افسردگي، اضطراب و استرس بود. در ابتدا از بيماران خواسته شد تا پرسش‌نامه‌هاي مرحله اول را بر اساس ويژگي‌هاي رواني خود در يك‌ماه منتهي به تروما تكميل كنند. سپس در فواصل زماني 1 و 3 ماه پس از تروما اين پرسش‌نامه‌ها توسط بيماران تكميل شدند. يافته‌ها: داده‌هاي مربوط به 157 بيمار تحليل شدند. نتايج نشان داد كه بين شدت اختلالات افسردگي، اضطراب و استرس در سه مرحله مطالعه تفاوت معني‌داري وجود دارد (01/0P<). هم‌چنين تغييرات اختلالات رواني در زمان قبل از حادثه با يك‌ماه پس از حادثه و سه ماه پس از حادثه در تمام زيرمقياس‌هاي DASS تفاوت معني‌داري داشت (01/0P<). اما تغييرات اضطراب يك‌ماه پس از حادثه با سه ماه پس از حادثه تفاوت معني‌داري نداشت (05/0P>). نتيجه‌گيري: شيوع افسردگي، اضطراب و استرس در افرادي كه دچار تروماهاي اندام تحتاني مي‌شوند افزايش پيدا مي‌كند. بنابراين پيشنهاد مي‌شود تا چند ماه پس از حادثه از بيماراني كه دچار تروماهاي اندام تحتاني شده‌اند، حمايت‌هاي رواني، اجتماعي و اقتصادي بيش‌تري به‌عمل آيد

Introduction: Activity restrictions can have potential impacts on the prevalence of mental disorders. However, in patients with lower limb traumas the problems and the physical disabilities are usually taken more into consideration than mental status, while they refer for further examinations. Therefore, this study is aimed to investigate the changes in the process of depression, anxiety and stress in men with lower limb traumas. Materials and Methods: In a prospective study the patients with lower limb traumas, who have been hospitalized in Amir Al-Mo’menin and Kowsar hospitals in Semnan since June 2012 to August 2015, were selected randomly and studied. The data was collected by demographic and incident questionnaire and depression, anxiety and stress questionnaire. At first the patients were asked to complete the questionnaires based on their psychological experience of one month prior to the trauma. Then same questionnaires were completed by the patients one and three months after the trauma. The data was analyzed using Friedman and Wilcoxon tests. Results: The data of 157 patients was analyzed. The results showed that there was a significant difference in the severity of depression disorders, anxiety and stress in three stages of the study (P<0.01). Also there was a significant difference in the mental status before the incident with one and three months after the incident at all DASS subscales (P<0.01). Although, there was not a significant difference in stress, between one month before with three months after the incident (P>0.05). Conclusion: The prevalence of depression, anxiety and stress is increased in people with lower limb traumas. Therefore it is recommended that the patients with lower limb traumas to be supported mentally, socially and economically.