تاثير عوامل فردي و سيستمي بر اهمال كاري افراد در پذيرش اينترنت بانك

Personal and systemic factors affecting individuals’ procrastination on Internet banking adoption

هدف از نگارش اين مقاله بررسي تعديل‌كنندگي متغيرهايي چون خود اثربخشي، وجهه ادراك‌شده، هنجارهاي ذهني و ابتكار فردي بر پذيرش بانكداري اينترنتي بانك تجارت است. پيرو سند چشم‌انداز 20 ساله، بررسي موانع و راهكارهاي توسعه فناوري اطلاعات، به‌ويژه بانكداري اينترنتي در كشور ضروري مي‌نمايد. در اين پژوهش از پرسشنامه به‌عنوان ابزار گردآوري داده‌ها از مشتريان شعب مناطق غرب-مركز بانك تجارت تهران استفاده شد و با روش مدل معادلات ساختاري نسبت به سنجش الگوي تحقيق اقدام گرديد؛ هم‌چنين با فرمول كوهن به كمك نرم‌افزار" اسمارت پي ال اس" تعديل‌كنندگي متغيرها به بوته آزمايش گذارده شد. نتايج تحقيق حاكي از آن است كه «تطبيق‌پذيري سيستم» و «آگاهي دريافت شده» از مهم‌ترين موانع بانكداري اينترنتي است؛ درحالي‌كه «مقاومت در برابر تغيير» و «سهولت استفاده» تأثير معناداري بر قصد افراد در پذيرش بانكداري اينترنتي تجارت ندارد. البته متغيرهاي «خود اثربخشي»، «وجهه ادراك‌شده»، «هنجارهاي ذهني» و «ابتكار فردي» رابطه بين قصد افراد و استفاده حقيقي آن‌ها را به‌صورت معناداري تعديل مي‌كند.

While considering inhibitors, the purpose of this paper is to examine the moderating role of self-efficacy, perceived image, personal innovativeness, and subjective norm on Internet banking adoption in Tejarat bank of Iran as a public bank. Following IRAN’s 20-year outlook plan, putting IT’s inhibitors and facilitators into consideration come to be of high significance; especially in the scope of Internet banking. Based on the valid responses collected from a survey questionnaire out of Tejarat bank’s consumers of central-west district, structural equation modeling (SEM) technology was employed to examine the research model. The result indicated that perceived awareness and system compatibility offered by the bank are the main factors impeding users’ intention towards Internet banking adoption; while resistance to change indicated insignificant effect on users’ intention accompanied by perceived ease of use which showed no significant effect on users’ behavioral intention. At last, self-efficacy, perceived image, subjective norm, and personal innovativeness showed a meaningful significant effect on users’ adoption decision and moderated the relationship between users’ intention and their actual use.