ارتباط اضطراب اجتماعي با برخي متغيرهاي دموگرافيك دانشجويان پرستاري

Relationship between Social Anxiety and Some Demographic Characteristics among Nursing Students

زمينه و هدف: برخورداري از سطوح بالاي سلامت رواني در دوران دانشجويي از لازمه هاي رويارويي مؤثر با عوامل تنش زاي متعدد در طول دوران تحصيل، بخصوص در رشته هاي علوم پزشكي است. اضطراب اجتماعي باعث اختلال در عملكرد تحصيلي، تضعيف توانايي و عدم شكوفايي استعدادهاي دانشجويان شده و سلامت رواني آنها را تهديد ميكند. هدف اين مطالعه تعيين ارتباط اضطراب اجتماعي با برخي متغيرهاي دموگرافيك در دانشجويان سال اول تا چهارم پرستاري دانشگاه هاي علوم پزشكي شهر تهران در سال 1389 بود. روش كار: در اين مطالعه توصيفي تحليلي، 400 دانشجو از دانشگاههاي علوم پزشكي شهر تهران كه با استفاده از روش نمونه گيري طبقه اي با تخصيص متناسب انتخاب شده بودند، پرسشنامه اضطراب اجتماعي ليبوويتز و فرم اطلاعات دموگرافيك را تكميل كردند. داده ها طي يك ترم تحصيلي در سال 1389 جمع آوري و با استفاده از روش هاي آمار توصيفي فراواني، درصد فراواني، ميانگين و انحراف معيار و روش هاي آمار استنباطي آناليز واريانس يك طرفه، تي مستقل و آزمون تعيين شفه از طريق نرم افزار SPSS-16 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: نتايج حاصل از اين مطالعه نشان داد متغيرهاي سابقه كار دانشجويي و دانشكده محل تحصيل با اضطراب اجتماعي ارتباط معنادار آماري داشتند (به ترتيب 0/02=p و 0/01 p=). مطالعه حاضر بين متغيرهاي جنس، ترم تحصيلي، معدل، محل سكونت، وضعيت تأهل و سطح اقتصادي با اضطراب اجتماعي ارتباط معنادار آماري نشان نداد. نتيجه گيري: با توجه به معناداري ارتباط متغيرهاي دانشكده محل تحصيل و سابقه كار دانشجويي با اضطراب اجتماعي دانشجويان، به نظرمي رسد سيستم آموزش پرستاري با برگزاري دوره هاي آموزشي در زمينه مهارت هاي مقابله اي با اضطراب و اعمال استراتژي هاي ارتقاء دهنده سلامت رواني به عنوان يك اولويت در برنامه هاي آموزشي و نيز تسهيل شرايط و تشويق دانشجو به انجام كار دانشجويي قادر به اثرگذاري و كنترل سطوح اضطراب اجتماعي اين قشر مهم از اجتماع باشد.

Background & objectives: Optimum mental health status of students in the university ables them to deal effectively with numerous stressors that they experience; especially in students of medical sciences. Social anxiety can disturb academic performance, weaken their intellectual abilities and threaten their mental health. The purpose of this study was to determine the relationship between social anxiety and some demographic variables in undergraduate nursing students of Medical Universities in Tehran. Methods: In this descriptive-analytic study, 400 nursing students of medical universities in Tehran were selected by stratified random sampling. Data were collected during the first semester in 2010. Students completed two-part questionnaire including Liebowitz Social Anxiety Scale and demographic form. Using descriptive statistics of frequency, mean, standard deviation and inferential statistics of one way ANOVA, t-test and Scheffe determination tests data were analyzed in SPSS v.16. Results: Social anxiety was statistically related with students’ work experience (p=0.02) and schools they were educating (p=0.01). There was no statistically significant relationship between social anxiety and gender, semester, total mean grade, accommodation place, marital and economic status. Conclusion: According to the significant relationship between social anxiety and the students’ work experience and the schools they were educating; it seems an educational system is required to improve the coping skills, mental health and also providing facilitations; and encouraging the students to work during academic period can able them to influence and control the level of social anxiety. Keywords: Social Anxiety, Nursing Student, Demographic Variables