اثربخشي رفتاردرماني ديالكتيكي بر بهبود علايم بيماران مبتلا به افسرده خويي

Effectiveness of Dialectical Behavior Therapy in Improving Symptoms of Patients with Dysthymic Disorder

زمينه و هدف: اختلال افسرده خويي اختلال مزمن و مقاوم به درمان است كه با خلق افسرده در اغلب روزها و ساعات مشخص مي­ شود. رفتاردرماني ديالكتيكي نوعي رويكرد درماني موج سوم است كه به عنوان يك روش موثر در درمان اختلال افسردگي اساسي به كار مي رود. از آنجا كه اختلال افسرده خويي نيز اختلالي مشابه افسردگي اساسي و با مدت طولاني‌تر و شدت كمتر مي‌باشد به نظر مي‌رسد كه درمان ديالكتيكي در درمان افسرده‌خويي همچون افسردگي اساسي موثر باشد. در نتيجه پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي رفتاردرماني ديالكتيكي در بهبود علايم بيماران مبتلا به اختلال افسرده خويي انجام شد. روش كار: اين پژوهش از نوع آزمايشي بوده و با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل اجرا شد. جامعه آماري شامل كليه زنان و مردان 20 تا 50 ساله اي بود كه در سال 1391 ساكن شهرستان كرج بوده به كلينيك‌ها و مراكز درماني مراجعه كرده و مبتلا به اختلال افسرده خويي بودند. روش نمونه­ گيري به صورت در دسترس بود و از افراد واجد شرايط 50 نفر به صورت تصادفي در دو گروه آزمون و گروه كنترل قرارگرفتند كه در پايان پژوهش اندازه هريك از گروه­ ها به دليل افت نمونه به 20 نفركاهش يافت. گروه آزمايش هفته اي يك بار به مدت دوازده جلسه تحت درمان قرار گرفتند. براي جمع‌آوري داده ­ها از مقياس عزت نفس روزنبرگ، پرسشنامه افسردگي بك، و مقياس افسردگي و اضطراب و استرس (DASS) استفاده شد. داده­ هاي پژوهش با تحليل واريانس و چندمتغيره درspss-16 تجزيه و تحليل شد. يافته ها: نتايج پژوهش نشان داد كه بين ميانگين نمره افسردگي كه F آن برابر 3/377 بوده و نمره كل كه F آن مساوي با 3/915 بود در دو گروه تفاوت معني داري وجود داشت (0/05>p). بنابراين يافته‌هاي مطالعه حاضر حاكي از آن است كه رفتاردرماني ديالكتيكي موجب بهبود افسردگي مي شود. نتيجه گيري: با توجه به نتايج به دست آمده مبني بر اثربخشي رفتاردرماني ديالكتيكي در درمان اختلالات مزمن و مقاوم به درمان مانند اختلال افسرده ­خويي، اين روش درماني در بهبود نشانه ­ها وعلائم اختلال افسرده­ خويي موثر است و مي‌توان در كنار درمان دارويي و ديگر درمان‌هاي شناختي مطرح شده براي درمان افسرده خويي از آن به عنوان يك روش درماني مفيد و مكمل استفاده نمود.

Background & objectives: Dysthimia is a chronic, therapy-resistent disorder recongnized through a depressive mood in most days and hours. Dialectical behavior therapy is a practical treatment approachin for major depressive disorder. Dysthimia symptoms are like major depression but with longer duration and lower severity. So it is assumed that dialectical behavior therapy may be effective in dysthimia treatment. So the present study was done with the aim of determining the effectiveness of dialectical behavior therapy in treatment of dysthymia disorder. Methods: This research was an experimental study and used a pre-test/post-test design with control group. The study population were all the men and women of 20 to 50 years old who resided in Karaj in the year 2013 and had visited clinics and mental health centers with diagnosis of dysthymic disorder. Convenience sampling method was used to choose 75 people which randomly allocated to treatment and control groups. This sample decreased to 20 in each group because of drop out. Rosenberg's self-esteem scale, Beck's Depression inventory and DASS depression, anxiety, and stress scale were used for data gathering. The data were analyzed by multi-variant ANOVA using SPSS (v.16). Results: We found a significant difference between mean (F=3.337) and the total score of depression (F=3.95) between two groups. According to the data, dialectical behavior therapy led to treatment of depression. Conclusion: According to the findings dialectical behavior therapy is effective in treatment of the signs and symptoms of dysthymia and it can be used along with medicine and other cognitive therapies.