بررسي رابطه ي خلوت و تفكر در آثار و سيره ي اولياء و عرفا به روايت متون زبان و ادبيات

The Study of Relationship between Seclusion and Thinking in the Lives and Works of the Saints and Mystics as Narrated in Literary Texts

در نظام معرفتي اوليا و اهل سلوك، خلوت نشيني و تفكر در آفاق و انفس، به وضوح ديده مي‌شود. اين سلسله، در طيّ طريقت و نيل به معرفت، از دو عنصر خلوت و تفكر، استفاده نموده‌‌اند. در اين جستار، با امعان نظر در متون و سيره‌ي عارفان، لطايف و نكات كشفي و ذوقي ارباب معرفت، در باره‌ي دو ساحت خلوت و تفكر، مورد واكاوي قرار گرفته است. از نگاه عارفان و عرفان پژوهان، طيّ منازل روحاني و كسب مقامات معنوي، بدون توسل به اين دو عنصر، ميسر نمي باشد. در اين نوشتار، مؤلفه هاي زير مورد بررسي و تحقيق قرار گرفته است: چيستي خلوت و تفكر، جايگاه خلوت و تفكر در نظام هندسي معرفتي عرفا، نسبت خلوت با تفكر،(اين ساحت به تفصيل مورد مداقه قرار گرفته است) و سيره‌ي اوليا و عرفا در خلوت و تفكر.