اخلاق پزشكي و جايگاه آن در اديان الهي و اديان آسيايي

در سال هاي اخير عالمان اديان مختلف كوشيده اند با بازنگري در متون و آموزه هاي ديني خود، روش ها و دستورهايي به پيروان خود ارائه كنند تا پاسخ گوي نيازهاي آنان در استفاده از دستاوردهاي جديد پزشكي باشد. در اين پژوهش برآن هستيم تا با بررسي تعاليم ناظر به اخلاق پزشكي اديان آسماني، نشان دهيم كه آموزه هاي اخلاقي اين اديان در مقابل مسائل پزشكي نوظهور پزشكي نه تنها ساكت و منفعل نيستند، بلكه با ارائه دستور و روش هايي قاعده مند، توان پاسخگويي به اين مسائل را دارند. بررسي ديدگاه هاي اخلاقي اديان آسماني بيانگر اين واقعيت است كه آموزه هاي اين اديان از جهت توجه به لزوم صيانت از جان انسان جداي از تفاوت هاي نژادي، مليتي و جنسيتي او، مقابله با بيماري و لزوم حمايت از بيمار، داراي اشتراك نظر هستند؛ هرچند ساختار باوري متمايز اين اديان، سبب ايجاد محدوديت هايي در تصميم گيري و اقدامات درماني متفاوت آن ها مي شود.