بررسي جايگاه زن در اخلاق اسلامي با تاكيد بر حق حضانت و اشتغال زنان در حقوق اسلام و بشر

نهاد خانواده بيش از آن كه در مقدمه كنوانسيون حقوق كودك برجسته شده باشد در اسلام مورد توجه قرار گرفته و به عنوان مهم ترين بستر رشد كودك معرفي شده است. زمان جدايي والدين از يكديگر مساله حضانت و اولويت طرفين جهت سرپرستي كودك ظهور مي يابد كه اين امر با شرايطي قرين است در صورت فقدان شرايط لازم اين حضانت به طرف مقابل انتقال مي يابد. در عين حال امروزه يكي از شاخصه هاي توسعه انساني، ميزان حضور زنان و نحوه ايفاي نقش آنان در عرصه هاي گوناگون فعاليت است كه تاثيري جدي بر ديگر اقدامات دارد. مساله حفظ حقوق زنان و عدم تبعيض بر اساس جنسيت در اين ميان نمود خاصي دارد.موفقيت در اين امر نيازمند تامين هزينه هاي است كه براي رفع آنها اشتغال مطرح مي شود. به همين دليل حضانت و اشتغال دو مفهوم مرتبط با هم بوده به اين ترتيب كه نگهداري و تربيت كودك نيازمند وجود درآمد است كه با هدف بهبود تربيت مستمر فرزندان بر اساس مشاركت فعال زنان در اشتغال مزاياي ناشي از آن تحقق مي يابد. تجلي و نمود بارز آن در حقوق اسلام نمايان تر است كه تطبيق آن با حقوق بشر موضوع پژوهش حاضر است.