الگوي مشاركت دانشجويان در ورزش هاي همگاني براساس نظريه رفتار تمريني به منظور ترويج اخلاق ورزشي

هدف پژوهش حاضر بررسي ارئه الگوي مشاركت دانشجويان دانشگاه پيام نور در ورزش هاي همگاني بر اساس نظريه رفتار تمريني برنامه ريزي شده بود. تحقيق از نوع توصيفي بود كه به روش پيمايشي انجام شد. جامعه آماري شامل دانشجويان دانشگاه پيام نور در سال تحصيلي 94-95 بودند. نمونه آماري طبق جدول مورگان 384 نفر بود كه به روش خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند. ابزار اندازه گيري شامل مقياس اصلاح شده رفتار برنامه ريزيشده بود. روايي صوري و محتويي آن مورد تاييد و ضريب پايايي پرسشنامه با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ پايايي 95/0 به دست آمد. به منظور تحليل استنباطي داده هاي جمع آوري شده از نرم افزار Amos و spss نسخه 18 استفاده شده است. نتايج مدل رگرسيون گام به گام نشان داد كه، 46 درصد از كل تغييرات سطح مشاركت در ورزش همگاني به سه متغير نگرش، كنترل رفتار و ورزش همگاني مربوط مي شود. شاخص هاي نيكويي برازش مدل پژوهش نشان داد كه، مدل ارائه شده برازش خوبي دارد به اين معني كه تئوري الگوي رفتار برنامه ريزي شده قابليت تببين مشاركت دانشجويان در ورز همگاني را دارد.. بنابراين پيشنهاد مي شود كه دستگاه هاي متولي امر ورزش نسبت به لحاظ كردن تمهيداتي در راستاي تقويت نگرش، هنجارهاي ذهني و كنترل رفتار ادراك شده در كنار ديگر عوامل تاثيرگذار مشاركت در فعاليت هاي ورزشي همگاني از جمله فرآهم سازي زيرساخت هاي سخت افزاري و نرم افزاري، دسترسي، مسائل مالي و... اهتمام ورزيده تا ورزش همگاني در دانشجويان نهادينه و مستدام گردد.