نگرشي انتقادي بر جريان حديث سالاري در ايجاد رابطه معنايي بين «شهيد» و «مقتول في سبيل الله» در متن قرآن

بدون عنوان

حديث سالاري يا ترجيح مقتضاي احاديث بر مقتضاي ظاهر آيات قرآن كريم، دربسياري ازتفسيرها وتعبيرهاي مفسران و محققان علوم قرآني ديده مي‌شود كه در مفهوم نظري و از حيث مصداق و نمونه نيازمند بررسي و كنكاش است. در زمينه مصداق يابي، شايد بتوان پذيرش رابطه معنايي بين دو اصطلاح قرآني «شهيد» و «مقتول في سبيل الله» در متن قرآن را يكي از بارزترين مصاديقي برشمرد كه ريشه در حديث سالاري دارد. قرآن علي رغم كثرت استعمال دو اصطلاح «شهيد» و «مقتول في سبيل الله»، هيچ گونه رابطه معنايي همچون تناظر، تلازم، ترتّب، تقدّم، مجاورت، تكميل، همنشيني و يا‌ جانشيني بين اين دو ايجاد نكرده است. به عكس، در روايات صبغه اصلي اصطلاح «شهيد»، معناي «مقتول في سبيل الله»‌ است. صرفنظر از مباحث مربوط به نقد متون اينگونه احاديث، سيطره اين مفهوم از شهيد بر اذهان مفسران و محققان و تسري معناي مقتول في سبيل الله بر اصطلاح شهيد در خود قرآن را مي‌توان حديث سالاري در فهم قرآن برشمرد. روش پژوهش در اين تحقيق، كيفي از نوع توصيفي ـ تحليلي بوده و با هدف بررسي و اثبات عدم رابطه معنايي بين دو اصطلاح «شهيد» و «مقتول في سبيل الله» در متن قرآن صورت گرفته است تا در نهايت از اين رهگذر يكي از مصاديق حديث سالاري در فهم قرآن، تبيين گردد

not abstract