عنوان مقاله :
سلامت معنوي و رضايت از زندگي در سالمندان بستري در بيمارستانهاي شهركرد
عنوان به زبان ديگر :
Spiritual health and life satisfaction in older adults in Shahrekord hospitals, 2013
پديد آورندگان :
اصلاني، يوسف دانشگاه علوم پزشكي شهركرد- مركز تحقيقات عوامل اجتماعي موثر بر سلامت , حسيني، راضيه السادات دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي تهران- مركز تحقيقات مسائل اجتماعي رواني سالمندان , عليجانپور آقاملكي، معصومه دانشگاه علوم پزشكي اصفهان , جوانبختيان قهفرخي، راهله دانشگاه علوم پزشكي شهركرد- مركز تحقيقات عوامل اجتماعي موثر بر سلامت , برهاني نژاد، وحيدرضا دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي تهران- مركز تحقيقات مسائل اجتماعي رواني سالمندان
كليدواژه :
سالمندان , سلامت معنوي , رضايت از زندگي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: توجه به جنبههاي مختلف سلامت و رفاه در دوران سالمندي اهميت زيادي دارد. اين مطالعه با هدف تعيين ارتباط سلامت معنوي و رضايت از زندگي سالمندان بستري در بيمارستانهاي شهركرد انجام گرفت.
روش بررسي: در اين مطالعه مقطعي، 308 نفر از سالمندان بستري در بخشهاي داخلي و جراحي، ازطريق نمونهگيري دردسترس در سال 1392 وارد مطالعه شدند. ابزار مورد استفاده، شامل دو پرسشنامه سلامت معنوي SWBS و رضايت از زندگي SWLS بود. پس از جمعآوري دادهها، اطلاعات با نرمافزار SPSS و با استفاده از آزمونهاي تيمستقل، آناليز واريانس يكطرفه تحليل شدند.
يافتهها: سلامت معنوي در 51/3% از نمونهها پايين توصيف شده بود و ميانگين نمره سلامت معنوي 18/61±86/16 بود. سلامت معنوي با وضعيت تأهل، سن، تعداد فرزندان ارتباط آماري معنيداري داشت (0/001≥P). رضايت از زندگي در 63/6%از نمونهها زياد (اندكي راضي، راضي و بهشدت راضي) با ميانگين 5/8±20/80 بود. رضايت از زندگي با عوامل جمعيت شناختي مانند جنس (0/002=P)، طبقه اجتماعي (0/001=P) و تعداد فرزندان (0/001=P) ارتباط آماري معنيداري را نشان داد. ارتباط مثبت معنيداري بين سلامت معنوي و رضايت از زندگي وجود داشت (0/001≥P).
نتيجهگيري: بيش از نيمي از نمونههاي مورد پژوهش، سلامت معنوي خود را پايين گزارش كردند، ولي بيشتر سالمندان رضايت از زندگي بالايي داشتند؛ لذا انجام مداخلات مذهبي، در جهت ارتقاء سطح سلامت معنوي سالمندان بستري، ضروري بهنظر ميرسد.
چكيده لاتين :
Background and aims: It is in high importance to pay attention to different aspects of health and well-being in the elderly age. So, this study was conducted with the aim of investigating the association between spiritual health and life satisfaction in the elderly hospitalized in Shahrekord hospitals.
Methods: In this cross-sectional study, 308 elderly hospitalized in medical internal and surgical wards were enrolled into study by convenience sampling in 2013. The tools of gathering data were Spiritual Well-Being Scale and Life satisfaction Scale questionnaires. After collecting data, they were analyzed using SPSS software and independent t-test and one-way ANOVA tests.
Results: Spiritual health in 51.3% of the elderly was low and the mean score for spiritual health was 86.16±18.61. Spiritual health was significantly associated with marital status, age, and number of children (P≤0.001). Life satisfaction was high (slightly satisfied, satisfied and very satisfied) in 63.9% of the elderly with mean score of 20.80±5.8 Life satisfaction was associated with demographic characteristics such as gender (P=0.002), social status (P=0.001), and number of children (P=0.001). There was a positive, significant association between spiritual health and life satisfaction (P≤0.001).
Conclusion: Over half of the elderly reported their spiritual health in low level, but most of them had a high level of life satisfaction. Therefore, it seems necessary to conduct religious interventions to promote spiritual health in hospitalized elderly.
عنوان نشريه :
مجله باليني پرستاري و مامايي
عنوان نشريه :
مجله باليني پرستاري و مامايي