شناسايي عوامل مؤثر بر چابكي سازماني در يكي از سازمان‌هاي نيروهاي مسلح با رويكرد فازي

چابكي سازماني براي واكنش استراتژيك نسبت به عدم‌اطمينان است و سازمان‌‌ها را از ريسك‌هاي محتمل آينده مصون نگه مي‌دارد و منجر به بهبود عملكرد در بلندمدت تحت شرايط تغيير و عدم‌اطمينان، خواهد شد. بنابراين مقاله حاضر با هدف شناسايي عوامل مؤثر بر چابكي سازماني با رويكرد فازي به رشته تحرير درآمده است و تلاش مي‌كند به اين پرسش اصلي كه براي چابكي سازماني چه عوامل و معيارهايي مي‌تواند مثمرثمر باشد، پاسخ دهد. اين پژوهش با روش توصيفي پيمايشي صورت گرفته و براي استخراج مولفه‌هاي اوليه از دو روش مطالعه كتابخانه‌اي گسترده و فن دلفي با استفاده از 10 نفر از خبرگان بهره گرفته شد. در نهايت تعداد 43 مولفه در ده بُعد دسته‌بندي شدند. همچنين به‌منظور بررسي وضع موجود سازمان مورد مطالعه، از يك جامعۀ آماري 220 نفر كه به‌صورت هدفمند انتخاب شده بودند، استفاده شد و براي تجزيه‌و‌تحليل آن‌ها از آزمون تي.تك‌نمونه‌اي بهره‌جويي شده است. عمده‌ترين نتايج پژوهش به اين قرار است: براي دستيابي به چابكي سازماني عوامل ساختار سازماني، اختيار سازماني، انسجام و هماهنگي، سازمان دانش‌محور، شايستگي، سرعت، آموزش، فناوري، مهندسي شغلي و فرهنگ مؤثر مي‌باشند و با بررسي اين عوامل در سازمان مورد مطالعه وضعيت سازماني در 6 عامل بالاتر از حد متوسط و در 4 عامل پايين‌تر از حد متوسط قرار دارد.