تاملي آسيب شناختي بر كاركردهاي دانشگاه در تدارك امنيت جامعه

دانشگاه به‌مثابه مهم‌ترين نهاد خلق و توزيع دانش، مي­تواند نقش مهم و تاثيرگذاري در تدارك امنيت جامعه ايفاء نمايد. پژوهش حاضر با هدف آسيب­شناسي كاركردهاي دانشگاه­ها در تدارك امنيت جامعه با روش تركيبي اكتشافي به رشته تحرير درآمده است. نتايج تحليل محتوا و كد گذاري مصاحبه­‌ها، 86 نشانگر را شناسايي نمود. نشانگرها در غالب 4 بُعد مديريتي، آموزشي، پژوهشي و اجتماعي –  فرهنگي طبقه­بندي شدند. در بخش كمي، بر اساس ابعاد و نشانگرهاي شناسايي شده، پرسشنامه آسيب­شناسي كاركردهاي دانشگاه‌ها در تدارك امنيت جامعه طراحي و در بين 172 نفر توزيع گرديد. نتايج  پژوهش حاضر بيانگر اين است كه آسيب­ كاركردي دانشگاه در تدارك امنيت جامعه، مشتمل بر چهار بُعد حوزه مديريتي: بهره­گيري بهينه منابع، حوزه آموزش: انتقال و تعميق آگاهي، حوزه پژوهش: درك منطقي امور و حوزه اجتماعي – فرهنگي: مسئوليت­پذيري آگاهانه است. مهم­ترين آسيب­ احصاء شده در بعد مديريتي، گسترش بي­رويه كمي­گرايي در توسعه دانشگاه­ها بدون توجه كافي به كيفيت، در بعد آموزشي، جاري بودن فرهنگ جزوه‌خواني و حافظه‌محوري به‌جاي تعقل و نوآوري در بين دانشجويان، در بعد پژوهشي، ناهمـاهنگي بـين مؤسسات تحقيقاتي و مراكز دانشگاهي بـا نيازهـاي جامعـه و دسـتگاه‌هـاي اجرايـي و در بعد اجتماعي و فرهنگي، ضعف شديد فعاليت نهادهاي صنفي و تشكلي در دانشگاه­ها مي­باشد