كليدواژه :
بازار مصر , مشاغل و اصناف , كاركرد اجتماعي , كاركرد مذهبي
چكيده فارسي :
بازار به عنوان ركن اقتصادي نظام شهري قدمتي طولاني در تمدن مصري دارد. حضور واليان مسلمان در چند سده نخست در مصر بر تغيير وضعيت بازارها و حتي شكل اقتصادي آنها تاثير گذاشت. دغدغه اصلي اين پژوهش يافتن پاسخ اين پرسش اساسي كه كاركردهاي اجتماعي-مذهبي بازارهاي مصراسلامي در عصر واليان مسلمان چه بوده است؟ جست وجوهاي كتابخانه اي و مطالعه منابع مكتوب متكي بر شيوه مطالعات تاريخي يعني روش توصيفي و تحليلي متكي بر استنتاج و قياس نشان داد كه توسعه موقعيت مكاني فضاي شكل گيري بازارها به مثابه ركن مهم حيات اجتماعي و تمدني در مصر ، زمينه مساعدي را براي برگزاري وگسترش آيين هاي ملي و مذهبي فراهم آورده است. برپايي بازارهاي مهم در مجاورت مسجد بويژه مساجد جامع موجب پيوستاري اقتصاد و دين شده است. مجموعه در هم تنيده از كاركردهاي ديني در بازارهاي مصر درانعقاد مجلس قرآن خواني و حفظ آن و يا برگزاري نماز جمعه و نيز تاسيس نهادهاي اقتصادي چون حسبه به عنون تنظيم كننده كنش هاي اقتصادي بازار و همچنين شكل گيري اصناف و تشكيلات صنفي درون بازار و پيشه هاي تخصصي بدرستي متجلي است. علاوه براين نقش فضاي گسترده بازار در ايجاد اجتماعات عظيم مردمي عليه حاكميت سياسي و نيز حضور بازاريان در شورش هاي اجتماعي به علت فشارهاي مالي واليان از ديگرسو انعكاس دهنده نقش هاي اجتماعي بازار و بازاريان در جامعه مصر عصر واليان بود.
چكيده لاتين :
From the mid-nineteenth century, ideological contacts with the western world, through modern educational, bureaucratic, and military institutions, laid the basis of a new professional middle-class in Iran, who has been the main trendsetter of modern European clothing styles among Iranian men. With examining historical texts from late Qajar period, the process of appropriation and popularity of European-style men’s suit, and its social implications in Iran, is studied here, to answer the question that what is the connection between new middle class, new civil institutions, and modernization of men’s dress. European dress for Iranian modernists, represented a modern social and organizational perception, and was a symbolic manifestation of equality to the advanced western world, and also distinction from not only aristocracy, but also traditionalists. The aim of this study is to show that modernization of men’s dress in Iran has had a social basis in constitutional era, prior to political changes of dress in Pahlavi era.
