جرم انگاري قاچاق انسان برپايه اساسنامه ديوان كيفري بين‌المللي و چالش‌هاي فراروي آن

باتوجه به اين كه در فرايند قاچاق انسان، حقوق بشر قربانيان اين جنايت از جمله زنان و كودكان به انحاي مختلف توسط عوامل قاچاق و حتي دولت‌هاي درگير (مبدا، ترانزيت و مقصد) ناديده گرفته مي‌شود، لذا قاچاق انسان براي مقاصد جنسي يا غيرجنسي به نوعي ناقض كرامت انساني بزه ديدگان اين جنايت سازمان يافته مي‌باشد. تحقيق حاضر براساس روش توصيفي- تحليلي و برپايه اسناد و منابع كتابخانه‌اي نگاشته شده است. يافته‌هاي اين پژوهش مبين آن است كه امكان محاكمه مرتكبان قاچاق انسان در ديوان كيفري بين‌المللي به جهت تلقي آن به عنوان يكي از مصاديق جنايات عليه بشريت وجود دارد. لذا جرم انگاري آن با توجه به ظرفيت‌هاي اساسنامه رم، در راستاي دكترين حقوق بشر بزه‌ديده مدار وچالش‌هاي فراروي اين جلوه سياست جنايي حمايتي سازمان ملل مطرح وديدگاه‌هاي مختلف در اين زمينه مورد نقد و بررسي قرار گرفته است. به همين روي، مي‌توان استدلال كرد كه قاچاق انسان در كنار موضوع عيني كه بزه ديدگان اين جنايت بوده، داراي يك موضوع معنوي يعني كرامت انساني هم است.