تحول رويكرد گروه ويشاگراد به امنيت از 1991 تا 2017

گروه ويشاگراد كه‌متشكل از چهار كشور اسلواكي، جمهوري چك، لهستان و مجارستان است، در ابتدا يك گروه سياسي با اهداف و جهت‌گيري امنيتي بود. اين گروه در 15 فوريه سال 1991 تاسيس شد. اين گروه در بستر اروپاي شرقي شكل گرفت كه مختصات جغرافيايي و سياسي خاص خود را دارد. اركان گروه ويشاگراد عبارتند از: رياست گروه، صندوق بين‌المللي ويشاگراد، شوراي سفيران، كنفرانس وزراي امور خارجه، كارگروه‌هاي تخصصي از جمله كارگروه انرژي و دو ركن ديگر كه هنوز به طور كامل تاسيس نشده‌اند، يعني گروه رزمي مشترك و نهاد حفظ اختراع ويشاگراد. اين گروه در پي‌گيري مهمترين هدف خود، يعني امنيت، روندي را از سال 1991 تا نگارش اين مقاله، يعني سال 2017 پيموده است كه به نظر مي‌رسد مي‌توان آن را به دو مقطع تاريخي تقسيم كرد: از 1991 تا 2004 و از 2004 به بعد. در مقطع اول، اين گروه به دنبال تامين امنيت نظامي و اقتصادي خود (كه در اين مقاله به نام امنيت سخت از آن ياد مي‌شود) از طريق عضويت در ناتو و اتحاديه‌ي اروپاست و اين دو هدف، بر ديگر اهداف و اقدامات امنيتي اين گروه‌سايه افكنده‌ است. اما پس از 2004، يعني زماني كه هر چهار عضو گروه ويشاگراد، به عضويت ناتو و اتحاديه‌ي اروپا درمي‌آيند، ديگر ويشاگراد به سمت مسايل امنيتي همچون محيط زيست، تشكيل نهادهاي حمايتي از حقوق معنوي، مبارزه با تروريسم، تشكيل ارتش مشترك، هماهنگي سياست‌ها در زمينه مهاجران و بحث انرژي حركت مي‌كند. در روند حركت گروه ويشاگراد، شاهد سيري از امنيت از همكاري به سمت هماهنگي هستيم.