تأثير تمرينات مبتني بر چارچوب نقطۀ چالش بر كنترل قامت افراد مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس

The Effect of Exercises Based on Challenge Point Framework on Postural Control in Patients with Multiple Sclerosis

چارچوب نقطۀ چالش ديدگاهي نظري براي فهم تأثيرات متغيرهاي تمريني در يادگيري حركتي است. با توجه به اين چارچوب، متغيرهاي تداخل ضمني و بازخورد آگاهي از نتيجه رابطۀ تنگاتنگي با سطح مهارت و دشواري تكليف مورد يادگيري دارند. ازاين‌رو هدف از تحقيق حاضر، بررسي تأثير تمرينات مبتني بر چارچوب نقطۀ چالش بر كنترل قامت افراد مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس بود. به اين منظور كنترل قامت 22 فرد 20 تا 65 سالۀ مبتلا به ام‌اس از ميان بيماران انجمن ام‌اس شهر اهواز كه به‌صورت تصادفي در دو گروه كنترل و تجربي انتخاب ‌شده بودند، با استفاده از دستگاه فورس پليت اندازه­گيري شد. آزمودني­هاي گروه تجربي به مدت 12 جلسه، هر هفته سه جلسۀ 45 دقيقه‌اي به انجام تمرينات پرداختند و گروه كنترل تحت مداخله قرار نگرفتند. داده‌ها با روش تحليل واريانس مركب و تحليل واريانس با اندازه­گيري تكراري تحليل شد (05/0≥P). نتايج نشان داد كنترل قامت گروه تجربي نسبت به گروه كنترل در نتيجۀ پروتكل تمريني چهارهفته‌اي بهبود معنا‌داري يافت. همچنين كنترل قامت گروه تجربي در پس‌آزمون نسبت به‌ پيش‌آزمون پيشرفت معنا‌داري داشت؛ بنابراين تحقيق حاضر از چارچوب نقطۀ چالش حمايت كرد و مربيان و كاردرمانان مي‌توانند براي انجام مداخلات باليني مؤثر براي بهبود تعادل و نوسانات قامتي در بيماران ام‌اس پروتكل تمريني مربوط را به‌كار برند.

Challenge point framework is a theoretical framework to understand the effects of exercise variables in motor learning. According to this framework, contextual interference and knowledge of results (KR) feedback have a close relationship with the skill level and task difficulty. So, the aim of this study was to investigate the effect of exercises based on challenge point framework on postural control in patients with multiple sclerosis. The postural control of 22 MS patients (age range 20 - 65 years) from patients of Ahvaz MS Association who were randomly selected and assigned to experimental and control groups was measured by the force platform. Subjects in the experimental group performed exercise for 12 sessions, 3 sessions per week and 45 minutes each session. The control group did not receive any interventions. The data were analyzed by mixed analysis of variance and analysis of variance with repeated measures (P≥0.05). The findings showed that the postural control of experimental group significantly improved compared with the control group as a result of four weeks of exercise protocol. Also, postural control of the experimental group significantly developed in the posttest compared with the pretest. So this study supported challenge point framework and instructors and practitioners can use this protocol for effective clinical interventions to improve balance and postural sways in MS patients.