عنوان مقاله :
بررسي وضعيت بي نزاكتي درك شده در پرستاران مراكز آموزشي درماني شهر اردبيل
عنوان به زبان ديگر :
A Survey of Perceived Incivility among Nurses Working at Medical-Educational Centers in the City of Ardabil, Iran
پديد آورندگان :
شمشيري، محمود دانشگاه علوم پزشكي اردبيل - دانشكده پرستاري و مامايي - گروه پرستاري مراقبت ويژه , اباذري ، مالك دانشگاه علوم پزشكي اردبيل - دانشكده بهداشت - گروه بهداشت , پوركار جديد، مرجان دانشگاه علوم پزشكي اردبيل - دانشكده پرستاري و مامايي - گروه پرستاري مراقبت ويژه , نصيري، الهامه دانشگاه علوم پزشكي اردبيل - دانشكده پرستاري و مامايي - گروه پرستاري مراقبت ويژه
كليدواژه :
بي نزاكتي درك شده , پرستار , پزشك , بيمار
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: يكي از رفتارهاي مخرب در هر سازمان به ويژه در سازمان هاي بهداشتي- درماني، بي نزاكتي در محيط كار است كه ميتواند منجر به پيامدهاي منفي متعددي در نيروي انساني شاغل و نيز ارائه خدمات شود. پژوهش حاضر با هدف تعيين وضعيت بي نزاكتي درك شده در پرستاران شاغل در مراكز آموزشي درماني شهر اردبيل انجام شد.
روش كار: تحقيق حاضر يك مطالعه توصيفي همبستگي بود. جامعه پژوهش شامل كليه پرستاران شاغل در مراكز آموزشي درماني شهر اردبيل (900 نفر) بودند. نمونه گيري به روش سرشماري انجام شد و تعداد 600 نفر از پرستاران، در مطالعه شركت داده شدند. از پرسشنامه «بي نزاكتي در محيط كار گويدرز» جهت جمع آوري داده ها استفاده شد. داده ها با استفاده از آمار توصيفي، آزمون تي مستقل، آزمون تحليل واريانس يك طرفه و همبستگي پيرسون در نرم افزار SPSS-24 تجزيه و تحليل شدند.
يافته ها: از 600 پرستار شركت كننده در مطالعه، 500 نفر (83/3%) زن بودند. يافته ها نشان داد كه بيشترين بي نزاكتي درك شده توسط پرستاران از سوي پزشكان (0/94±3/63) بود و بي نزاكتي از طرف بيمار/خانواده (0/85±2/99)، بينزاكتي عمومي (0/75±2/80)، سرپرستار يا سوپروايزر (0/85±2/75) و همكاران پرستار (0/69±2/71) در رده هاي بعدي قرار داشتند. همچنين آناليز واريانس نشان داد كه اختلاف ميانگين نمرات بي نزاكتي درك شده از اين منابع پنجگانه از نظر آماري معني دار بود (0/001>p).
نتيجه گيري: براساس يافته هاي پژوهش حاضر، پرستاران شاغل در مراكز آموزشي درماني اردبيل، مورد بي نزاكتي گروه هاي مختلف نظير پزشكان و بيماران قرار ميگيرند. بنابراين ضروري است مديران، رفتارهاي بي نزاكت را شناسايي و از طرق مختلف از قبيل دوره هاي آموزش مداوم، رفع ابهام نقش و بهبود تصوير حرفه پرستاري در جامعه، آن را مرتفع سازند.
چكيده لاتين :
Background & aim: Workplace incivility is one of the destructive behaviors in any organization,
especially in the organizations providing health services. The purpose of this study was to assess
the perceived incivility among nurses working in four educational-hospitals affiliated to Ardabil
University of Medical Sciences (ARUMS).
Methods: This study was a descriptive-correlational design. Study population were all nurses
working in educational hospitals in the city of Ardabil. Through a consensus sampling approach,
the Guidroz's “Incivility in Workplace Questionnaire” was given to all nurses working hospitals
affiliated to ARUMS and 600 out of 900 nurses returned the completed questionnaires. Data were
analyzed using descriptive statistics, independent t-test, one-way ANOVA and Pearson
correlation coefficient in SPSS software.
Results: 500 persons (83.3%) from 600 nurses participating in the study were female. The
findings showed that perceived incivility among nurses originates from physicians (3.63±0.94),
patient-family (2.99±0.85), general incivility (2.80±0.75), head nurses or supervisors (2.75±0.85),
and other nursing colleagues (2.71±0.69). In addition, the differences between the mean scores of
perceived incivility between these five sources were statistically significant (p<0.001).
Conclusion: Based on the findings of this study, nurses experience incivility from various sources
especially from physicians and patients. So, it is necessary for hospital managers to address and
resolve the uncivil behaviors through continuous education, role clarification, and improving the
nursing’s image in the society.
عنوان نشريه :
سلامت و مراقبت
عنوان نشريه :
سلامت و مراقبت