بررسي رويكرد دوسويه در زبان‌شناسي باليني با آسيب زباني

Showing Bidirectional approach in Clinical Linguistics with language impairement

از آنجاكه در داخل كشور مطالعات اندكي در حوزة زبان شناسي باليني انجام شده است، معرفي و گسترش اين حوزه، نه تنها مي تواند راهگشاي خوبي در بررسي اختلال هاي گفتار و زبان باشد، بلكه مي تواند مبنايي براي بررسي فرضيه ها و نظريه هاي زبان شناسي نيز باشد . در پژوهش حاضر براي نشان دادن و تبيين رويكرد دوسوية پژوهش در زبان شناسي باليني، ويژگي هاي كاربردشناسي و نحوي شش كودك مبتلا به آسيب ويژه زباني بررسي شد . در اين پژوهش علاوه بر استفاده از زبان شناسي براي تشخيص ويژگي هاي اين افراد، از داده هاي باليني به دست آمده براي تبيين يك نظرية زباني استفاده گرديد. ابتدا آزمون آسيب ويژه زباني، آزمون رشد زبان و نمونة گفتاري از 6 كودك مبتلا به آسيب ويژه زباني و 6 كودك همتاي زباني و 6 كودك همتاي سني گرفته شد. همة كودكان شركت كننده دوزبانة فارسي -آذري بودند . سپس از داد ه هاي به دست آمده هم براي نشان دادن مشخصه هاي زباني اين كودكان و هم بررسي نظرية زباني استفاده گرديد. بررسي ويژگي هاي تصريفي و ارجاعي در كودكان مبتلا و مقايسة آنها با كودكان هنجار نشان داد كه كودكان مبتلا از نظر دستوري (تك واژه اي تصريف زماني) نسبت به همتايان زباني نيز ضعيف هستند اما در ويژگي هاي كاربردشناسي (ارجاعي) تفاوت معناداري بين دو گروه مشاهد نشد . درضمن وجود آسيب دستوري و صحت كاربردشناختي در كودكان مبتلا به آسيب ويژة زباني تأييدي بر حوزه اي بودن زبان است و نشان م يدهد استفاده زبان شناسي در بررسي اختلال ها و از داده هاي زباني در بررسي فرضيه ها و نظريه هاي زبان شناختي بسيار مؤثر و نتيجه بخش است

Despite numerous foreign studies in clinical linguistics, few studies conducted in our country. However, development of it, not only can help to the examination of speech and language disorders, but it also can provide a basis for linguistic hypotheses and theories. Explaining this bidirectional approach in clinical linguistics we examined 6 children with specific language impairement, and besides showing the characteristic of these children, we used this clinical data for showing modularity in language. We used narrative speech, language development and specific language impairment tests for diagnosis, and Independent t-test, Man Whitney and Wilcox tests for analyzing data. It is shown that the children with SLI perform much below their age-level with respect to grammatical properties (time agreement), but in pragmatic properties (reference) they don’t have meaningful differences. This finding provide support for the hypothesis that grammar and pragmatics are two independent language component and the hypothesis that children with SLI are impaired in their grammer, but not in their (interface) pragmatics. Result of this study showing that impairment in grammer beside good performance in pragmatic besides using linguistic in characterizing language disorders; provide support for using clinical data in linguistic theories such as modularity of language