بررسي رابطۀ هوش معنوي با سلامت روان در دانش‌آموختگان مجتمع آموزشي زنان پليس

زمينه و هدف: هوش، مجموعه توانايي‌هايي است كه براي حل مسئله و ايجاد محصولات جديدي كه در يك فرهنگ ارزشمند تلقي مي‌شوند، به كار مي‌رود. در سال‌هاي اخير، موضوع هوش معنوي توجه برخي پژوهشگران را به خود جلب كرده است. هدف اين مطالعه بررسي رابطۀ هوش معنوي با سلامت روان ‌دانش‌آموختگان دورۀ 12 مجتمع آموزشي زنان پليس است. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف، كاربردي و از نظر شيوۀ اجرا، پيمايشي است. جامعۀ پژوهش را دانش‌آموختگان دورۀ 12 مجتمع آموزشي زنان پليس در سال 1393- 1392 تشكيل داده‌اند و حجم نمونه با كمك جدول كرجسي و مورگان 150 نفر تعيين ‌شده است. داده‌ها با كمك پرسشنامۀ روا و پايا (آلفاي كرونباخ 93 درصد براي پرسشنامۀ هوش معنوي كينگ و 78 درصد براي پرسشنامۀ سلامت عمومي‌ گلدبرگ و بلك ول) جمع‌آوري و با استفاده از نرم‌افزار spss و آزمون ضريب همبستگي پيرسون تحليل شدند. يافته‌ها و نتايج: پژوهش نشان داد بين هوش معنوي و سلامت روان ‌دانش‌آموختگان رابطۀ مثبت و معناداري وجود دارد. از بين ابعاد هوش معنوي نيز «تفكر انتقادي» كمترين ميزان همبستگي و «توليد معناي شخصي» بيشترين همبستگي را با سلامت عمومي‌ دارا است. به ‌اين ‌ترتيب، با توسعۀ هوش معنوي دانش‌آموختگان مي‌توان به‌سلامت جسمي و رواني آن‌ها كمك كرد.