تأثيرآموزش مهارت ارتباطي با رويكرد ديني بر عزت‌نفس و سلامت روان زنان سرپرست خانوار

بدون عنوان

هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير آموزش مهارت ارتباطي با رويكرد ديني بر افزايش سلامت روان و عزت نفس زنان سرپرست خانوار بود كه به شيوه شبه ­آزمايشي با طرح پيش ­آزمون- پس ­آزمون با گروه كنترل انجام شد. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه زنان سرپرست خانوار شهر پرند بود كه تعداد 60 نفر از آنها به روش نمونه­ گيري تصادفي چند مرحله­ اي انتخاب و در دو گروه آزمايشي و يك گروه گواه گمارده شدند. داده­ هاي پژوهش قبل و بعد از اجراي مداخله آزمايشي مهارت­ هاي ارتباطي با رويكرد ديني و با استفاده از پرسش ­نامه سلامت رواني گلدبرگ و مقياس عزت نفس كوپراسميت جمع­ آوري شد. نتايج حاصل از تحليل كواريانس با نرم افزار SPSS10 نشان داد كه بين عزت‌نفس (F=49/35 و P< 0/001) و سلامت رواني (F=83/72 و P<0/001) گروه آزمايش و گواه تفاوت معناداري وجود دارد. اين تفاوت كه نشان­ دهنده تأثير مثبت آموزش مهارت‌هاي ارتباطي با رويكرد ديني در بهبود عزت‌نفس و سلامت رواني زنان سرپرست خانوار است، در روش هاي درماني و پيشگيرانه بهبود سلامت روان اين زنان توصيه مي ­شود.

no abstract