عنوان مقاله :
اثربخشي آموزش برنامه مهارت‌هاي هيجاني- اجتماعي بر كنترل خشم و توانايي حل مسئله اجتماعي در نوجوانان وابسته به مواد
عنوان به زبان ديگر :
Effectiveness of Social-emotional Skills Program on Anger Control and Social Problem-solving in Adolescent’s whit Drug Dependency
پديد آورندگان :
صدري دميرچي، اسماعيل دانشگاه محقق اردبيلي اردبيل - گروه علوم تربيتي , اسدي شيشه گران، سارا , اسماعيلي قاضي‌ولوئي، فريبا
كليدواژه :
مهارت هيجاني- اجتماعي , كنترل خشم , توانايي حل مسئله اجتماعي , نوجوانان وابسته به مواد
چكيده فارسي :
مقدمه: مطالعه حاضر با هدف بررسي اثربخشي آموزش برنامه مهارت‌هاي هيجاني- اجتماعي بر كنترل خشم و توانايي حل مسئله اجتماعي در نوجوانان وابسته به مواد در سال 1394 در تبريز انجام گرديد.
مواد و روش‌ها: روش پژوهش از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون-پس‌آزمون با گروه كنترل است. جامعه‌ي آماري پژوهش را كلّيه نوجوانان وابسته به مواد كانون‌اصلاح و تربيت شهر تبريز تشكيل مي‌دادند كه از ميان آنها 28 نفر به روش نمونه‌گيري دردسترس انتخاب و در دو گروه آزمايش (14) و گروه كنترل (14) به صورت تصادفي ساده جايگزين شدند. به گروه آزمايش، 12 جلسه مهارت‌هاي اجتماعي- هيجاني يك ساعته آموزش داده شد و گروه كنترل هيچ آموزشي دريافت نكرد. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي كنترل خشم و توانايي حل مسئله اجتماعي استفاده شد. داده¬ها از طريق آزمون آماري كواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.
يافته‌ها: يافته‌هاي اين مطالعه نشان داد كه آموزش مهارت‌هاي هيجاني- اجتماعي، كنترل خشم و توانايي حل مسئله سازنده را در گروه آزمايش و پس‌آزمون به طور معناداري افزايش و توانايي حل مسئله ناكارآمد را كاهش داده است.
نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج به دست آمده مي‌توان گفت كه آموزش مهارت‌هاي هيجاني- اجتماعي در افزايش كنترل خشم و توانايي حل مسئله سازنده و كاهش توانايي حل مسئله ناكارآمد موثر مي‌باشد.
چكيده لاتين :
Background: The purpose of this study was to investigate the
effectiveness of social-emotional skills program on anger control and
social problem-solving ability in adolescent’s whit drug dependency
was done in 2016 in Tabriz.
Materials and Methods: The research method was quasiexperimental
study with pretest-posttest control group. Statistical
population included all male whit drug dependency were covered by
the Correction and Rehabilitation Center at 2016in Tabriz. Therefore,
28 subjects were chosen by available sampling from all male and
were placed randomly in experimental group (n = 14) and control
group (n = 14).Then, the social¬-emotional skills programs, was
administered to the experimental group in 12 sessions and the control
group was not receive any training. The control anger and social
problem-solving ability questionnaires were used for data collection.
Data analysis was achieved through the Covariance statistical test.
Results: result showed that the social¬-emotional skills training had
been effective on increasing of anger control and creative problemsolving
in experimental group at posttest and decreasing the
inefficient problem-solving.
Conclusion: based on this result it can be concluded that the socialemotional
skills training had been effective on increasing of anger
control and social problem-solving and decreasing the inefficient
problem-solving in adolescent’s whit drug dependency.
