مقايسه‌ تطبيقي قوانين حمايت از حريم خصوصي اطلاعاتي در ايران و كشورهاي منتخب

پيشرفت‌‌‌هاي فناوري‌‌‌ اطلاعات و ارتباطات علاوه‌بر مزايايي كه در‌‌‌پي داشته ‌‌‌است، شهروندان را به‌طور فزاينده‌‌‌اي در‌‌‌معرض خطر نقض حريم خصوصي اطلاعاتي‌‌‌شان توسط سازمان‌هاي دولتي و غير‌‌‌دولتي قرار داده است. در اين تحقيق قوانين حامي حريم خصوصي اطلاعاتي در ايران و كشورهاي منتخب به صورت تطبيقي با هم مقايسه شده‌اند و راهكارهايي براي كاهش فاصله‌ ايران با استانداردهاي جهاني در اين زمينه پيشنهاد شده‌ است. روش‌شناسي اين تحقيق، كيفي و شامل روش‌هاي مطالعات اسنادي، تحليل محتوا (با كدگذاري باز و محوري) و مطالعه‌ تطبيقي است. جامعه آماري شامل 58 كشور داراي قانون حمايت از حريم‌ خصوصي اطلاعاتي است كه با روش نمونه‌گيري قضاوتي، 6 كشور (كره‌جنوبي، انگلستان، فرانسه، كانادا، ايتاليا و ايرلند) به‌عنوان كشورهاي ‌پيشرو انتخاب شده‌اند. چارچوب مقايسه‌‌تطبيقي حريم خصوصي اطلاعاتي داراي هفت بعد است: اصول گردآوري، استفاده، نگهداري و افشاي‌ داده‌هاي شخصي شهروندان، حقوق سوژه، مسئوليت‌هاي ‌‌‌‌كنترلگر و اصول دسترسي سوژه به داده‌هاي شخصي. نتايج ‌تحقيق نشان مي‌دهد، وضعيت حمايت از حريم خصوصي اطلاعاتي در ايران فاصله‌ بسيار زيادي با كشورهاي‌ منتخب و استانداردهاي ‌جهاني دارد.