ميزان توجه به گروه‌هاي در معرض طرد اجتماعي در تبليغات دهمين دوره انتخابات مجلس شوراي اسلامي (مورد مطالعه: شهر تهران)

مسئله اساسي اين پژوهش، ميزان توجه كانديداهاي منفرد، ائتلاف‌ها و تشكل‌هاي سياسي، و منتخبان مردم به گروه‌هاي در معرض طرد اجتماعي در تبليغات دهمين دوره انتخابات مجلس شوراي اسلامي در شهر تهران است. جمعيت آماري پژوهش، همه كانديداها و ائتلاف‌هاي شركت‌كننده در انتخابات در شهر تهران بوده كه به تبليغ پرداخته‌اند. از ميان اين جمعيت، اقلام تبليغاتي 391 كانديدا و 23 ائتلاف به شكل غيرتصادفي و برمبناي در دسترس بودن ابزار تبليغاتي و ستادهاي انتخاباتي كانديداها و ائتلاف‌ها گردآوري شده و با استفاده از روش تحليل محتواي شعارهاي انتخاباتي با عطف نظر به گروه‌هاي در معرض طرد مورد بررسي قرار گرفت. از ميان 10 گروه عمده در معرض طرد اجتماعي، بيشترين توجه كانديداها به دو گروه جوانان و بيكاران بوده است و پس از آن، به‌ترتيب، فقرا، زنان، بيماران، سالخوردگان، كودكان و معلولان. دو گروه، اقليت‌هاي قومي و ديني و بي‌سوادان، ازسوي هيچ‌كدام از كانديداها و ائتلاف‌ها مورد اشاره قرار نگرفته‌اند. در بين 30 نماينده منتخب مردم تهران نيز دو نفر در تبليغات خود از جوانان و بيكاران ياد كرده‌اند. به‌اين‌ترتيب گروه‌هاي در معرض طرد اجتماعي، در عرصه تبليغات انتخابات مجلس نيز با طرد مواجه شده‌اند.