كليدواژه :
آيه 37 مائده , جاودانگي دوزخ , تفسير الميزان , تفسير الفرقان
چكيده فارسي :
موضوع جاودانگي ماندگاري برخي از كافران در آتش دوزخ، مسئله‌اي است كه همواره مورد توجه انديشمندان به‌ويژه در دوره معاصر بوده است. مفسران و عقايدشناسان به فراخور نحله كلامي خويش در اين باره پاسخ‌هايي درون ديني و برون ديني ارائه كرده‌اند. علامه طباطبايي مطابق نظريه مشهور، به جاودانگي دوزخ براي برخي از كافران معتقد است. وي در اثبات اين نظريه، از براهين فلسفي و شواهد قرآني بهره برده و بر اين باور است كه با نهادينه شدن احوال و ملكات زشت در نفس آدمي، به‌تدريج در جان انسان نفوذ كرده و با روح او عجين مي‌گردد، چنين انساني با همان نفس زشت خودساخته وارد آخرت مي‌شود و چون ذات وي با شقاوت شكل گرفته است، دائماً گرفتار عذاب خواهد بود. از نظر علامه، نظريه خلود بر پايه نص قرآن و روايات مستفيض بوده و هيچ گريزي از پذيرش آن نيست. برخي از مفسران معاصر، با نقد اين ديدگاه، بر اين باورند كه نظريه خلود در آتش دوزخ، با اصل قرآني برابري كيفر و كردار سازگار نيست و علامه تحت تأثير پيش‌فرض‌هاي كلامي و فلسفي خويش، چنين نظريه‌اي را بر آيات قرآن تحميل نموده است. مقاله حاضر با رد اين ادعا، به دفاع از نظريه علامه پرداخته است.
چكيده لاتين :
The issue of the eternity of some of disbelievers in hellfire is a matter that has always been of interest to scholars, especially in contemporary times. Commentators and scholars in different theological sects have provided religious and nonreligious answers to this question. Allameh Tabatabai, according to the famous theory, has viewed hellfire to be eternal for some unbelievers. In proving this theory, he has used philosophical proofs and Qur'anic evidences and believes that with institutionalization of ugliness and immorality in human soul, he gradually penetrates into human life and becomes entangled with his soul, such a human being with the same ugly self, a self-made person enters the hereafter and remain there in eternal torment. In the view of Allamah, the eternity of fire for some unbelievers is based on the verses of the Qur'an and true traditions in such a way that one may not dispute them. Some contemporary commentators, criticizing this view, argue that the theory of evil in hellfire is incompatible with the Qur'anic principle of equality of punishment and deed, and Allame, influenced by his theological and philosophical assumptions, has imposed such a view on the Quranic verses. The paper, rejecting this criticism, has defended Allamah's view.
