چكيده فارسي :
بهترين دليل گره‌گشا در جهت اثبات وجود «بطن» براي آيات قرآن كريم، دليل قرآني است. بر اين اساس از ديرباز، برخي از دانشوران قرآني از مفاد پاره‌اي از آيات شريفه در جهت يادشده استفاده نموده‌اند. گرچه آيه‌اي كه مستقيم و با صراحت حكايتگر وجود بطن براي آيات قرآن كريم باشد، وجود ندارد، اما فراز «ما فَرَّطْنا فِي الْكِتابِ مِنْ شَيْءٍ» در آيه 38 أنعام و ديگر آيات، به ضميمه برخي از مقدمات، حكايت از اين دارد كه معارف قرآن، منحصر در معارف برآمده از ظاهر آيات نيست. در اين مقاله پس از بيان نظرات جمعي از مفسّران فريقين؛ به‌ويژه مفسران شيعه نظير علامه طباطبايي، جوادي آملي و مصباح يزدي چنين نتيجه گرفته شد كه: دلالت جمله «ما فَرَّطْنا فِي الْكِتابِ مِنْ شَيْءٍ» بر آميخته بودن لايه ظاهري آيات قرآن با لايه باطني، امري حتمي و ضروري خواهد بود؛ در غير اين صورت، مفاد عام مستفاد از اين جمله، دچار آسيب مي‌شود و درستي مدلول ظاهري آن با مشكل مواجه مي‌گردد و نيازمند به توجيه خواهد بود؛ البته نوع دلالت مذكور، مطابقي يا التزامي نخواهد بود، بلكه از نوع دلالت «إشاره‌اي» است.
چكيده لاتين :
The best reason for the existence of inner aspect, batn, for the Quranic verses would be a Qur'anic one. Based on this, some of the Qur'anic scholars have used some of the Qur'anic verses for the purpose. Although there may not be found any Quranic sentence denoting inner aspect for the Quran directly and explicitly, the verse: We have neglected nothing in the Book, 38 of An’am, and some other verses with regard to some grounds lead us to the fact that the Quranic teachings is not limited to those understood from the appearance directly. In this paper, having mentioned the views of some of Sunni and Shiite commentators, especially of Allameh Tabatabai, Javadi Amoli, and Mesbah Yazdi, it has been concluded that: the implication of the verse mentioned on the claim is unavoidable. Regardless of such a consideration, the overall meaning taken from the verse would be damaged, and the correctness of its apparent signification would become problematic and, such being the case, it should be justified;
