عنوان مقاله :
شناسايي و تعيين پراكنش گياهان مورد استفاده زنبور عسل در حوزه آبخيز گلهدار (استان فارس)
عنوان به زبان ديگر :
Identification and determine the distribution of plants used by bees in Galehdar watershed (Fars province)
پديد آورندگان :
كريمي، عبدالحميد مركز تحقيقات و آموزش كشاورزي و منابع طبيعي فارس , نظريان، حسن سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - مركز آموزش عالي امام خميني(ره) , جعفري، عفت مركز تحقيقات و آموزش كشاورزي و منابع طبيعي فارس , حاتمي، احمد مركز تحقيقات و آموزش كشاورزي و منابع طبيعي فارس
كليدواژه :
زنبور عسل , فلور , تقويم زنبورداري , فرم رويشي , حوزه آبخيز گلهدار , پراكنش گياهان
چكيده فارسي :
پرورش دهندگان زنبور عسل علاوه بر آگاهي از بيولوژي زنبور عسل، نيازمند شناسايي گونه هاي گياهي و همچنين نوع و مقدار شهد و گرده و طول دوره گلدهي گياهان هستند. با استفاده از اين اطلاعات و با توجه به شرايط آب وهوايي مناطق مختلف ميتوان در استفاده بهينه از منابع غذايي مختلف در تغذيه زنبور عسل و اقتصاديتر نمودن اين فعاليت، گام اساسي برداشت. اين تحقيق در حوزه آبخيز گله دار به منظورشناسايي و تعيين گونه هاي گياهي مورد استفاده زنبور عسل در هر منطقه و تعيين زمان مناسب جهت استقرار كندوها بر اساس زمان گلدهي گياهان انجام گرفت. حوزه آبخيز گلهدار با مساحت 52250 هكتار، حداقل ارتفاع 480 متر و حداكثر ارتفاع 1600 متر از سطح دريا در جنوب استان فارس واقع شدهاست. در اين مطالعه ابتدا با استفاده از نقشه توپوگرافي و عكس هوايي، تيپبندي اوليه گياهان منطقه انجام شد. پس از شناسايي گياهان مورد استفاده زنبورعسل، تراكم و درصد تاج پوشش اين گياهان در مكانهاي اين حوزه تعيين گرديد، علاوه بر اين شش تيپ گياهي غالب در اين مناطق مشخص شد. بررسي دادهها نشان داد كه جنس هاي گياهي Veronica Calendula، Plantago وSilene ، بالاترين درصد تراكم نسبي فرم رويشي علفي، Astragalusfasiculifolius، Convolvulus acanthocladus و Platychaete aucheri بالاترين درصد تراكم نسبي فرم رويشي بوتهاي و Ziziphus spina-christii و Amygdalus eburnea بالاترين درصد تاج پوشش فرم رويشي درختي و درختچهاي مورد استفاده زنبورعسل را داشتهاند و بازه زماني غالب گلدهي تيپهاي گياهي مورد استفاده زنبور عسل در مكانهاي مورد مطالعه از اواسط اسفند تا اواخر ارديبهشت است. لذا اين دوره با توجه به گلدهي مناسب گياهان شناسايي شده مورد استفاده زنبور عسل در منطقه، مناسبترين زمان براي استفاده زنبورداران است.
چكيده لاتين :
In addition to knowledge of the biology of honey bees, beekeepers are required to define species, amount of nectar and pollen and flowering duration. This information can be used in preparing beekeeping calendar and suitable usage of different nutrient sources in order to have an economical apiculture management. This study conducted in southern of Fars province (Galehdar watershed) to plants identification, flowering period determination, beekeeping calendar preparation and apiculture improvement.Galehdar watershed covers an area of 52250 hectares, with a minimum height of 480 m and a maximum of 1600 m above sea level, is located in southern of Fars province. In this study, using aerial photographs and topographic maps, early type of plants were classified. Then Plant density and canopy cover of honey bee plant resources determined in different sites of this area. Botanical studies of research area and identification of main species of plant types of Galehdar watershed showed six dominant plant types in this area. Also, data showed that the plants genus such as Veronica, Calendula, Plantago and Silene in the form of forbs, Astragalus fasiculifolius, Convolvulus acanthocladus and Platychaete aucheri in the form of shrubs, Ziziphus spina-christii and Amygdalus eburnea in the forms of tree and bush had the highest plant density in the Galehdar watershed. The best flowering time of these plants is from March to May. Thus during this period bee keepers can use this area for having high productivity and performance.
عنوان نشريه :
اكوسيستم هاي طبيعي ايران
عنوان نشريه :
اكوسيستم هاي طبيعي ايران