مقايسۀ سازمان ادراكي و زمان واكنش دانشجويان رشته هنر با ساير رشته‌ها(با استفاده از آزمون آندره ري)

ادراك فرايندي است كه از طريق آن، احساس، يعني اطلاعاتي كه از اندام‌هاي حسي گرفته شده است، به كل سازمان‌يافته و معناداري تبديل مي‌شود. اهميت ادراك از آن جهت است كه دنياي اطراف ما را منظم و زمينه را براي شناخت فراهم مي‌كند. از طرفي دستيابي به ادراكي سامان‌يافته از روابط و اصول حاكم بر جهان و در نهايت شناختي متعادل، الفباي ورود به دنياي آفرينش هنري است. هنرمند جهت بازنمايي و خلق اثر هنري نيازمند ادراك سازمان يافته است. در اين پژوهش فرض بر آن است كه ادراك هنرمند به واسطه‌ي انجام برخي تمرينات (كه در متن بدان ها اشاره شده است) بهبود يافته است. جهت اثبات اين فرضيه در اين پژوهش از ابزاري به نام "آزمون اشكال هندسي پيچيده آندره ري" استفاده شده است. اين آزمون همچنين اين امكان را به ما مي‌دهد كه بدانيم يك ادراك به كندي صورت گرفته است و يا با سرعت ايده آل. پژوهش حاضر در صدد است به دو سؤال اساسي پاسخ دهد. اول اين كه كسب مهارت‌هاي هنري چه تأثيري بر عملكرد ادراك افراد مي‌تواند داشته باشد؟ و دوم اين كه كسب مهارت‌هاي هنري چه تأثيري بر زمان واكنش افراد مي‌تواند داشته باشد؟ بدين منظور60 آزمودني شامل 30 نفر هنرجوي شاخه‌هاي مختلف هنرهاي تجسمي و 30 نفر از ميان افراد عادي (غير هنري) در اين پژوهش شركت كرده‌اند. براي تحليل داده‌هاي پژوهش از روش‌هاي آماري استفاده شده است. مقايسه‌ي نمرات، بين دو گروه هنرجويان هنرهاي تجسمي و افراد غير هنري كه تحت تعليم هنري خاص قرار نگرفته‌اند، تفاوت معني‌داري را در معيارهاي سازمان ادراكي نشان مي‌دهد. بر اساس نتايج به دست آمده از اين آزمون، دو معيار سنجش سازمان ادراكي افراد، شامل كيفيت ترسيم و سبك ترسيم( روند مراحل ترسيم)، در گروه غير هنري، ضعيف تر از گروه هنري است. همچنين در گروه هنري فرآيند ادراك در مدت زمان كوتاه‌تري نسبت به گروه غير هنري اتفاق مي‌افتد.