اثربخشي آموزش تفكر رياضي بر عملكرد رياضي دانش آموزان پسر پايه دوم ابتدايي

پژوهش حاضر با هدف تعيين تأثير آموزش تفكر رياضي بر عملكرد رياضي دانش آموزان پايه دوم ابتدايي انجام شد. اين پژوهش يك مطالعه نيمه آزمايشي از نوع پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل بود. از بين كلاس هاي پايه دوم مدارس دوره اول ابتدايي در شهرستان ميبد در سال تحصيلي 93-92 دو كلاس به شيوه نمونه گيري تصادفي خوشه اي انتخاب و پس از همتا كردن دانش آموزان از لحاظ عملكرد رياضي، يكي از كلاس ها به تصادف به عنوان گروه آزمايش و كلاس ديگر به عنوان گروه كنترل انتخاب شد. به دانش آموزان گروه آزمايش، 11 جلسه دوساعته (هر هفته دو جلسه)، خارج از برنامه هاي كلاسي، برنامه آموزشي تفكر رياضي ارائه شد، در حالي كه شركت كنندگان گروه كنترل در انتظار آموزش قرار داده شدند. هر دو گروه يكبار قبل از اجراي برنامه آموزشي و يكبار پس از آن به سؤالات آزمون رياضي كي مت و يك آزمون محقق ساخته پاسخ دادند. همچنين از نمرات نيمسال اول و دوم دانش آموزان نيز به عنوان پيش آزمون و پس آزمون استفاده شد. نتايج تحليل كوواريانس چندراهه مانكوا) نشان داد كه دانش آموزان گروه آزمايش به طور معني داري در هر دو آزمون محقق ساخته و كي مت و همچنين در نمرات نيمسال دوم، نتيجه اي بهتر از دانش آموزان گروه كنترل گرفته اند؛ بنابراين مي توان نتيجه گرفت كه آموزش تفكر رياضي بر بهبود عملكرد رياضي دانش آموزان شركت كننده در پژوهش تأثير معني داري داشته است.