تأثير ساختار سازماني بر درگيري شغلي كاركنان ادارات كل ورزش و جوانان: نقش واسطه‌اي توانمندسازي روان‌شناختي

The Effect of Organizational Structure on Job Involvement in Employees of Sport and Youth General Offices: The Mediating Role of Psychological Empowerment

هدف از اين تحقيق بررسي تأثير ساختار سازماني بر درگيري شغلي كاركنان ادارات كل ورزش و جوانان از طريق نقش واسطه‌اي توانمندسازي روان‌شناختي بود. جامعۀ آماري تحقيق شامل تمام كاركنان ادارات كل ورزش و جوانان استان‌هاي كرمان (50 =N) و يزد (45= N) بود. با توجه به كوچك بودن جامعۀ آماري، تمام افراد به‌عنوان نمونۀ آماري انتخاب شدند (95=n=N)، كه از اين تعداد، 76 پرسشنامه (كرمان 40 نفر و يزد 36 نفر) برگشت داده شد. براي گردآوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي ساختار سازماني شاسكين و موريس (1984)، توانمندسازي روان‌شناختي اسپريتزر (1995) و درگيري شغلي كانونگو (1982) استفاده شد. براي تحليل داده‌ها از مدلسازي معادلات ساختاري و نرم‌افزار pls استفاده شد. نتايج نشان داد توانمندسازي روان‌شناختي بر درگيري شغلي اثر معنا‌دار دارد (0/49=β). همچنين، ساختار ارگانيكي و ساختار مكانيكي بر توانمندسازي روان‌شناختي اثر معنادار دارند (به‌ترتيب 0/30=β، 0/34=β). به‌علاوه، نتايج غيرمستقيم نشان داد كه توانمندسازي روان‌شناختي بين ساختار ارگانيكي و درگيري شغلي (0/15=β)، همچنين بين ساختار مكانيكي و درگيري شغلي (0/17=β)، داراي نقش واسطه‌اي است. نتايج نشان داد براي افزايش درگيري شغلي كاركنان بايد توانمندسازي روان‌شناختي و ساختار سازماني مورد توجه قرار گيرد.

The aim of this study was to investigate the effect of organizational structure on ‌job involvement of employees of Sport and Youth general offices through the mediating role of psychological empowerment. The population involved all employees of Sport and Youth general offices of Kerman (N=50) and Yazd (N=45) provinces. Given the small statistical population, whole employees were selected as the sample (N=n=95) and 76 questionnaires (Kerman 40 and Yazd 36) were returned. For data collection, Questionnaire of Organizational Structure of Sashkin and Morris (1984), Questionnaire of Psychological ‌Empowerment of Spreitzer (1995), and Questionnaire of Job Involvement of Kanungo (1982) were used. Structural Equation Modeling and PLS software were used to analyze the data. Results indicated that psychological empowerment significantly affected job involvement (β=0.49). Also, organic structure and mechanic structure both significantly affected psychological empowerment (β=0.30, β=0.34 respectively). Furthermore, indirect results showed that psychological empowerment acted as a mediator between organic structure and job involvement (β=0.15), as well as between mechanic structure and job involvement (β=0.17). Thus, psychological empowerment and organizational structure must be considered to increase job involvement of employees.