دگرديسي و پايائي شهر و مفهوم آن

دگرديسي مفهوم شهر، دگرديسي حافظه جمعي شهر است كه آرام و پيوسته، با دگرگوني شهر، تخريب ها و جانشيني هاي فضاها و مكانهاي شهر، در طول زمان رخ مي دهد. همه فرهنگ ها و جوامع در طول تاريخ و با واسطه دو گانه هاي تخريب و بازسازي، همنشيني و جانشيني رفتارها، هنجارها و كردارهاي اقتصادي، اجتماعي، سياسي و البته كالبدي و فضائي شكل گرفته و توسعه يافته اند. سنت ساخت و توليد فضا و مكان در طول زمان همواره با ابداع و نوآوري همراه بوده است. در همه تمدن هاي بشري و شهري، دانش تاريخي زيست سرزميني در هماوائي با طبيعت پيراموني و دانش فني و فناوري زمانه، پيوسته و هميشه آكنده از نوآوري است و سنت ساخت و توليد فضا و مكان بازتاب سه گانه فرهنگ(دانش تاريخي زيست)، دانش فني زمانه و طبيعت است. نتيجه غائي تبلور فرهنگ، طبيعت و فناوري زمانه در محيط انسان ساخت و رفتارهاي جامعه، شكل گيري شهر و فضاهاي شهري است و به همين سبب، شهر موجوديتي انسان شناسانه مي يابد و تجربه آن نيز انسان شناسانه است، تجربه اي آكنده از آميختگي ذهن آدمي با محيط پيرامونش، تجربه اي حاكي از تركيب سه گانه فضا، زمان و مكان در همراهي با حافظه فردي يا جمعي. تجربه اي كه منجر به شناختي از شهر مي شود كه بيش از آنكه حاصل تفكري آگاهانه باشد، به صورت ناخودآگاه بدست مي آيد. تجربه شهر حاصل ادراكات فردي و جمعي شهرونداني است كه فضا، زمان و مكان را با همه حواس پنجگانه خود در مي يابند و به ياد مي سپارند. تجربه انسان شناسانه شهر، روايت مدنيت شهر است، مدنيتي تبلور يافته در فضا و مكان، مدنيتي كه همراه با دگرگوني و دگرديسي مداوم و آرام يا شتابان مكان و فضاي شهري دگرگون مي شود و دگرديسي مي يابد. مدنيتي حاكي از پايائي شهر و مفهوم آن.