سنجش رضايت محيطي دانش آموزان از مولفه هاي محيطي مدرسه مطالعه ي موردي چهار مدرسه نوساز و فرسوده ي ابتدايي در شيراز

ارزيابي بناها، پس از ساخت و بهره برداري، يكي از روش هاي كاربردي در شناسايي مسائل طراحي براي طراحي هاي جديد است. در اين گونه ارزيابي ها، سنجش رضايت كاربران در خصوص مولفه هاي محيطي، همواره جايگاهي كليدي داشته است. هدف كلي از تحقيق حاضر، سنجش سطح رضايت دانش آموزان از وضع موجودِ چند نمونه از فضاهاي آموزشي نوساز و فرسوده، براي شناساييِ نيازها و خواسته هاي كاربران در طراحي هاي جديد، است. در اين تحقيق، برخي مولفه هاي محيطي، نظير نور و روشنايي، صدا، دما، رنگ، ابعاد و مصالح ارزيابي و مقايسه شد. همچنين در بعضي زمينه ها نظير آسايش حرارتي، سطح رضايت دانش آموزان اين مدارس از وضع موجود در مقايسه با استانداردهاي روز دنيا بررسي شد. بدين منظور در بين مدارس مقطع ابتدايي در شهر شيراز دو مدرسه ي نوسازي شده و دو مدرسه ي فرسوده، به عنوان نمونه، انتخاب و مورد مطالعه قرارگرفت. روش تحقيق اين گونه بود كه در مدارس مورد مطالعه، مولفه هاي محيطي مورد نظر، اندازه گيري و ثبت شد و همزمان پرسش نامه هايي نيز براي بررسي ميزان رضايت دانش آموزان از اين شرايط محيطي در اختيارشان قرارگرفت. نتايج پرسش نامه ها از طريق تست هاي "كروسكال واليس" (براي سنجش معناداريِ كليِ تفاوت ها در چهار نمونه) و " من ويتني" (براي سنجش معناداري نمونه ها به صورت مقايسۀ دو به دو) تحليل شد. در نتيجه ي اين تحقيق، علاوه بر روشن شدن بعضي از نيازها و خواسته هاي محيطيِ دانش آموزان در جايگاه كاربرانِ اصليِ مدارس، نتايجي جانبي ديگري نيز حاصل شد. مشخص شد كه ميزانِ رضايت دانش آموزان از بعضي از مولفه هاي محيطي در مدارس نوسازي شده، حتي نسبت به مدارس فرسوده نيز كمتر است. همچنين مشخص شد كه در بعضي زمينه ها نظير گرمايش ساختمان، با وجود به كارگيريِ تجهيزات به روز تر و ايمن تر در مدارس نوسازي شده، همچنان به شرايط آسايش حرارتي و ميزان رضايت كاربران، توجه نشده و تطابق با استانداردهاي مربوطه نيز لحاظ نشده است.