تحليل استنادي مقالات اعضاي هيئت علمي دانشگاه تهران در پايگاه استنادي علوم جهان اسلام (ISC) از سال 1385 تا1390

هدف: هدف از پژوهش حاضر، تعيين وضعيت مقالات اعضاي هيئت علمي دانشگاه تهران بوده‌‌است كه ميان سال‌هاي 1385 تا 1390 در پايگاه استنادي علوم جهان اسلام نمايه ‌شده‌اند. روش‌شناسي: اين پژوهش از نوع كاربردي بوده و با روش تحليل استنادي كه ازجمله روش‌هاي علم‌سنجي است، انجام ‌شده ‌‌است. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش نشان‌مي‌دهند از كل 1640 نفر عضو هيئت علمي دانشگاه تهران، 1237 نفر، 12477 عنوان مقاله در اين پايگاه داشته‌اند. تعداد استناد به مقالات بسيار كم و به ميزان 341 استناد بوده ‌است. پرديس كشاورزي و منابع طبيعي بيشترين ميزان مقاله و بيشترين درصد استناد را در اين پايگاه داشته‌‌است. رشد توليد مقالات از سال 1385 تا 1389 به‌صورت صعودي بوده، تنها در سال 1390 با افت كم مقاله نسبت‌به سال 1389 مواجه شده‌است؛ رشد استنادها نيز در اين مدت، روندي نزولي را طي‌كرده‌‌است. محمدرضا بي‌همتا، عضو هيئت علمي پرديس كشاورزي و منابع طبيعي، بيشترين تعداد مقاله و علي‌اكبر صبوري، عضو هيئت علمي مركز تحقيقات بيوشيمي و بيوفيزيك، بيشترين استناد را در اين پايگاه دريافت‌كرده‌اند. نتيجه‌گيري: نتايج تحقيق حاضر نشان دادند كه برخي از اعضاي علمي در دوره مورد نظر فاقد توليدات علمي نمايه شده در پايگاه استنادي علوم جهان اسلام بوده ­اند.