عوامل مؤثر بر رضايت گردشگران از فضاي گردشگري روستايي در ناحيه خرقان شهرستان بوئين زهرا

امروزه رسيدن به توسعه روستايي يكي از دغدغه­ هاي دولت­ها، به ويژه در كشورهاي در حال توسعه است. روستاها با دارا بودن منابع طبيعي و كشاورزي، با مسائل و مشكلات فراواني روبرو هستند. اين مسئله باعث شده است كه در سال­هاي اخير بار ديگر، توسعه روستايي مورد توجه نظريه­ پردازان، برنامه ­ريزان و مجريان حكومتي قرار گيرد. يكي از راهبردهايي كه در اغلب كشورهاي جهان مورد توجه قرار گرفته و حتي در برخي از اين كشورها به اجرا درآمده است و نتايج مثبتي به همراه داشته، توسعه و گسترش گردشگردي در نواحي روستايي است. هدف از اين پژوهش بررسي عوامل مؤثر بر ميزان رضايت گردشگران از فضاي گردشگري روستايي در ناحيه خرقان شهرستان بوئين زهرا است. نوع تحقيق كابردي و روش مورد استفاده توصيفي- تحليلي بوده و براي گردآوري اطلاعات از روش­ هاي كتابخانه­ اي و ميداني (پرسشنامه، مشاهده و مصاحبه) استفاده شده است. جامع آماري­ اين تحقيق، 100 نفر از گردشگران در منطقه مورد مطالعه به صورت تصادفي مورد سنجش قرار گرفته است. براي تجزيه و تحليل اطلاعات از روش‌هاي آماري توصيفي و استنباطي (تحليل عاملي) استفاده شده است. يافته­هاي تحقيق نشان داد كه اصلي­ترين ضعف موجود در روستا در جذب و توسعه­ي گردشگري، عدم وجود آب و هواي مناسب در فصل هاي مختلف با ارزش ميانگين2/50بوده است و مهمترين نقطه قوت روستا در توسعه ­ي گردشگري با ارزش ميانگين 3/55 مربوط به دسترسي به زيرساخت­ هاي خدماتي – بهداشتي در روستا است. همچنين يافته ­ها تحليل عاملي نشان داد كه وجود آب و هواي مناسب در فصل ­هاي مختلف مي­ تواند باعث توسعه ­ي فضاي گردشگري شود، كه مقدار بار عاملي اين متغير 0/864 است. و اصلي­ترين نقطه ضعف در راستاي توسعه­ي فضاي گردشگري با توجه به تحليل عاملي تعاملات بين مردم و گردشگران با بار عاملي 0/532 بوده است.