بررسي مضامين مشترك بادصبا در شعر ابن عربي و حافظ

investigation on joint themes of funetion and purpose of breeze(saba)in poetical of hafez and ibn e arabi

به كار گيري طبيعت و عناصر آن از ديرباز در شعر شعرا مرسوم بوده است. با ظهور عرفان اين عناصر از جايگاه برجسته اي در ادبيات عرفاني برخوردار شده اند. يكي از اين عناصر بسيار مهم و پركاربرد كه در سحر كلام دو شاعر بزرگ ادبيات عرفاني در زبان هاي فارسي و عربي - افند و ابن عربي به حضور يجا، شايسته و فعال داشته، هدهد خوش خبر باد صبا است. اين حضور از عوامل مؤئر حركت، پويايي و شادابي در ديوان اين دو شاعر برجسته گرديده است.. در اين مقاله به مضامين مشترك در نقش و هدفي كه باد صبا در ذهن اين دو شاعر پر عهده داشته و از بسامد بسيار بالايي برخوردار است، اشاره مي شود. وجود همين بسامد بالا. اهميت اين واژه و مفهوم كليدي آن را در نگرش حافظ و ابن عربي بيان مي نمايد. همچنين زبان خاصي را كه آن دو در بيان هدفتان به كار گرفته اند، همراه با تصوير گري هاي زيبايشان از جايگاه مخصوص و ممتاز باد صبا با بهره گيري از افعال و مصادر خاص مرتبط با آن كه باعث سلاست و جذابيت شعر آن دو شده است، بيان مي شود.