اثربخشي روايت ‌درماني بر اضطراب فراگير و مهارت مقابله با استرس همسران معتادان تحت درمان كلينيك‌هاي ترك اعتياد

Effectiveness of Narrative Therapy in Generalized Anxiety and Stress Coping Skills among Addicts' Wives under Treatment in Addiction Treatment Clinics

هدف از پژوهش حاضر بررسي اثربخشي روايت درماني بر اضطراب فراگير و مهارت مقابله با استرس همسران معتادان تحت درمان كلينيك‌هاي ترك اعتياد بود. روش: اين پژوهش يك مطالعه نيمه­ آزمايشي دو گروهي سه مرحله‌اي (پيش­ آزمون، پس ­آزمون و پيگيري) مي‌باشد. به منظور اجراي پژوهش از زنان داراي همسر معتاد به مواد افيوني و صنعتي تحت درمان در كلينيك‌هاي شهرستان نجف ­آباد در نيمه اول سال 1396، 30 نفر كه تمايل به شركت در طرح را داشتند به صورت هدفمند مبتني بر ملاك­ هاي ورود و خروج انتخاب شدند. سپس به ‌‌صورت تصادفي به دو گروه آزمايش (15 نفر) و گواه (15 نفر) تقسيم شدند. پرسش ­نامه اضطراب فراگير، و راهبردهاي مقابله­ اي لازاروس و فولكمن به عنوان پيش ­آزمون اجرا شد. گروه آزمايش تحت 8 جلسه (به صورت هفته ­اي دو جلسه 90 دقيقه ­اي) روايت­ درماني قرار گرفتند و يك هفته پس از اتمام مداخله هر دو گروه مورد پس ­آزمون قرار گرفتند. پس از گذشت 45 روز پيگيري انجام شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه روايت درماني بر اضطراب فراگير و مهارت مقابله با استرس همسران معتادين تحت درمان كلينيك‌هاي ترك اعتياد تأثير معناداري دارد (01/0>p). اين نتايج طي گذر زمان نيز ثابت مانده‌اند. نتيجه‌گيري: مي‌توان روش روايت­درماني را جهت افزايش سلامت روان خانواده‌هاي معتادين در مراكز درماني به كار برد

Objective: The aim of this study was to investigate the effectiveness of narrative therapy in generalized anxiety disorder and stress coping skills of the wives of addicts under treatment in addiction treatment clinics. Method: This study was done via a quasi-experimental research design with two groups and three stages (pre-test, post-test, and follow-up). To carry out the study, among all women with opioid and industrial addicted husbands in the clinics of Najafabad city of Isfahan in 2017, 30 volunteers were selected via purposive sampling method in line with the entry and exit criteria. They were then randomly assigned to the experimental group (n = 15) and control group (n = 15). The GAD test and the Lazarus and Folkman Coping Strategies Questionnaire (CSQ) were administered to the participants in order to conduct the pre-test. The experimental group received eight sessions (two 90-minute sessions on a weekly basis) of narrative therapy. In the next step, one week after the intervention, both experimental and control groups took the post-test. Following the passage of 45 days, the follow-up test was also conducted. Results: The results indicated that narrative therapy has a significant effect on the generalized anxiety disorder and stress coping skills of the addicts' wives under treatment in addiction treatment clinics (p<0.05). These results have remained stable over time. Conclusion: Therefore, narrative therapy can be used to increase the mental health of addicted families in health centers