مداخلات روان‌ شناختي در اعتياد، يك مطالعه مقدماتي با مرور پيشينه در اثربخشي بهزيستي درماني بر ابعاد شدت اعتياد در مصرف ‌كنندگان محرك

Psychological Interventions in Addiction: A Preliminary Study with a Review on the Effectiveness of Well-Being Therapy in the Dimensions of Addiction Severity in Stimulant Users

هدف: مت­ آمفتامين ­ها دسته­ اي از آمفتامين ­ها مي­ باشند كه از سرعت جذب و اثرگذاري بالايي برخوردار مي ­باشند. مطالعه حاضر با هدف بررسي كارآمدي بهزيستي درماني بر ابعاد شاخص شدت اعتياد در مصرف ­كنندگان فعال مت ­آمفتامين انجام پذيرفت. روش: در يك كارآزمايي باليني تصادفي در قالب مطالعه ­اي تك سايت، در خلال فروردين تا تيرماه 1395، از ميان جامعه مردان مصرف­ كننده فعال مت­ آمفتامين ساكن تهران، 30 مصرف كننده به روش داوطلبانه انتخاب و از طريق نرم­ افزار اكسل آفيس به طور تصادفي در قالب دو گروه آزمايش و گواه تخصيص يافتند. درمان بهزيستي طي مدت 12 جلسه و به صورت جلسات يك ساعته هفتگي به گروه آزمايش ارائه شد. شاخص شدت اعتياد همچنين آزمايش ادرار با آستانه مفروض سيصد نانوگرم در ميلي ليتر دو بار در هفته در طي دوازده هفته به منظور ارزيابي ميزان مصرف محرك به عمل آمد .يافته­ ها: نتايج نشان دهنده اثربخشي مداخله بهزيستي درماني بر دو مولفه وضعيت رواني و وضعيت مصرف شركت­ كنند­ گان مطالعه داشت (0/01>p). با اين وجود نتايج ثانويه نشان داد كه ميزان مصرف بر اساس بررسي آزمايش ادراركاهش معناداري را نشان نمي­دهد (0/05

Objective: Meth-amphetamines are a group of amphetamines that are highly absorbent and effective. The aim of this study was to evaluate the efficacy of well-being therapy in the dimensions of addiction severity index in active methamphetamine users. Method: In a randomized clinical trial in the form of a single site study, from March to June 2016, the number of 30 consumers was selected voluntarily from among the active male methamphetamine users in Tehran. Then, they were randomly assigned to one experimental group and control group. The experimental group received 12 one-hour sessions of Well-being therapy on a weekly basis. The Addiction Severity Index and also urine test with the assumed threshold of 300 ng/ml were evaluated in a 12-week period (twice a week). Results: The results represented the effectiveness of well-being therapy intervention in the two dimensions of mental status and consumption status of the participants (p <0.01). However, secondary results showed that the consumption rate did not significantly decrease based on the urine test (p>0.05). Conclusion: The results reflect two implications, one of which confirms the effectiveness of interventions based on cognitive-behavioral therapy and the other is the inconsistency between the results of biological tests and self-reported data