اثربخشي آموزش تنظيم هيجان و مقابله درمانگري بر خلق و نگرش به مواد مخدر نوجوانان در معرض خطر سوءمصرف مواد

Effectiveness of Emotion Regulation Training and Coping Therapy in Mode and Attitudes to Narcotics among the Adolescents at Risk of Substance Abuse

هدف: مطالعه حاضر با هدف تعيين اثربخشي آموزش تنظيم هيجان و مقابله درمانگري بر خلق و نگرش به مواد مخدر نوجوانان در معرض خطر سوءمصرف مواد انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر از نوع پژوهش­ هاي شبه­ آزمايشي با دو گروه آزمايش ويك گروه گواه بود. جامعه آماري در اين پژوهش را دانش ­آموزان پسر مقطع متوسطه دوم در جزيره كيش در سال تحصيلي 97-96 تشكيل مي ­دادند كه 577 نفر بودند. در اين بين 45 نفر از دانش­ آموزان بر اساس ملاك ورود انتخاب، به صورت انتساب تصادفي به 3 گروه (گروه آموزش تنظيم هيجان، گروه مقابله درمانگري و گروه گواه) تقسيم شدند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسش­ نامه عوامل خطرساز و حفاظت­ كننده مصرف الكل، سيگار و ساير مواد و پرسش­ نامه عاطفه مثبت و منفي مي­ شد. يافته­ ها: نتايج نشان داد برنامه ­هاي آموزش تنظيم هيجان و مقابله درمانگري بر عواطف مثبت و نگرش به مصرف مواد تاثير مثبت داشته و اين تغييرات در مرحله پيگيري پايدار بوده است. ولي اين برنامه­ ها تاثيري بر عواطف منفي شركت­ كنندگان نداشته است. نتيجه­ گيري: جهت افزايش عاطفه مثبت و تصحيح نگرش به مصرف مواد در نوجوانان مي­ توان از برنامه­ هاي آموزش تنظيم هيجان و مقابله درمانگري استفاده كرد

Objective: The aim of this study was to determine the effectiveness of emotion regulation training and coping therapy in mode and attitudes to narcotics among the adolescents at risk of substance abuse. Method: The present study employed a quasi-experimental research design along with two experimental and control groups. The statistical population of this study included all male secondary school students in Kish Island in the academic year of 2017-2018 (577 students). To this end, 45 students were selected in accordance with the entry criteria of the research and were randomly assigned to three groups (emotion regulation training group, coping therapy group, and control group). The research tools in this study consisted of Questionnaire of Risk and Protection Factors of Alcohol Consumption, Smoking, and other Substances; and Positive and Negative Affect Questionnaire. Results: The results showed that emotional regulation training and coping therapy programs had a positive effect on positive affects and attitude toward drug use, and these changes occurred in the follow-up phase. However, these programs did not affect the participants' negative effects. Conclusion: To increase positive affects and to correct attitudes toward substance use in adolescents, emotion regulation and coping therapy programs can be used