«آيزايا برلين»؛ طرح ليبراليسم آگونيستي بر مبناي پلوراليسم ارزشي

نسبت يابي ميان ليبراليسم و پلوراليسم از زمره مسائلي است كه موافقان و مخالفان آموزه ليبراليسم درباره آن به بحث و گفت وگوهاي فراوان پرداخته اند. عده اي، ليبراليسم را تنها آموزه اي مي دانند كه در قالب آن، پلوراليسم قابليت تحقق و عملياتي شدن دارد و برخي آن را به دليل ادعاي جهان شمولي اش واجد همسازي با پلوراليسم نمي دانند. اين مسئله، «آيزايا برلين» از متفكران برجسته قرن بيستم را بر آن داشت تا به بررسي امكان طرح ليبراليسم آگونيستي بر مبناي پلوراليسم ارزشي بپردازد و راه كارهايي براي خروج ليبراليسم از وضعيتي كه در آن به عدم همسازي با پلوراليسم متهم شده است، ارائه دهد. در اين مقاله قصد بر آن است تا با استفاده از روش توصيفي - تحليلي و با جمع آوري داده ها بر اساس منابع كتابخانه اي، همچنين با طرح اين سوال كه راه كار آيزايا برلين براي همساز كردن ليبراليسم با پلوراليسم چه بوده است؟ به بررسي اين فرضيه بپردازد كه آيزايا برلين با طرح پلوراليسم ارزشي در قالب ليبراليسم در تلاش بود كه ليبراليسم را با پلوراليسم همساز نمايد. در اين ميان ايده برلين از منظري انتقادي نيز نقد و بررسي خواهد شد. در مجموع و با مقايسه براهين برلين از يكسو و مخالفان همسازي ليبراليسم و پلوراليسم از سوي ديگر، آنچه حاصل شد اين است كه ليبراليسم نه در همسازي كامل و نه در ناهمسازي كامل با پلوراليسم قرار دارد، بلكه ليبراليسم تا حدي مي تواند به پذيرش پلوراليسم اقدام نمايد كه ارزش هاي مورد تاييدش براي بقاي خود دچار مشكل نشود.