اثربخشي اعتبارات بر توسعه كسب و كارهاي دامپروري در بخش جعفرآباد استان قم

هدف اصلي اين تحقيق بررسي اثربخشي اعتبارات بر توسعه كسب و كارهاي دامپروري در نواحي روستايي بخش جعفرآباد استان قم بوده است. به اين منظور از روش تحقيق توصيفي مبتني بر پيمايش استفاده شده است. جامعه آماري اين تحقيق شامل 83 نفر از دامداران (پروش‌دهندگان گوساله پرواري) شاغل در شهرك دام جعفريه واقع در بخش جعفرآباد استان قم است كه از سال 1389 از بانك كشاورزي گازران قم جهت توسعه دامداري وام دريافت كرده‌اند. اطلاعات لازم به صورت تمام شماري از صاحبان واحدهاي دامداري گردآوري شده است. روايي پرسشنامه بر اساس نظرات گروهي از متخصصان شامل اعضاي هيأت علمي دانشگاه و كارشناسان بانك كشاورزي ارزيابي و پس اصلاحاتي مورد تأييد قرار گرفته است. پايايي ابزار تحقيق با انجام يك طرح مطالعه راهنما بر روي 20 نمونه خارج از جامعه آماري (دامداران خارج از شهرك دام جعفريه) و محاسبه ضريب آلفاي كرونباخ 0/83 براي گويه‌هاي اثربخشي تأييد شده است. نتايج نشان داد كه مؤلفه­ هاي اثربخشي اعتبارات پرداختي توسعه كسب­ و كارهاي دامپروري را مي­توان در پنج مؤلفه با عنوان «افزايش درآمد و توليد»، «مديريت بهتر ضايعات و بهداشت دام»، «ارتقاء كيفيت زندگي فردي و روستايي»، «بهبود انگيزش و رضايت شغلي دامداران» و «توسعه فيزيكي دامداري» دسته­ بندي كرد. همچنين اينكه در مؤلفه اول‌ «افزايش ميزان فروش و درآمد حاصل از دامداري»، در مؤلفه دوم «مديريت بهتر بهداشت دام و پيشگيري بيماري‌هاي دام»، در مؤلفه سوم «از بين رفتن ضايعات، زباله و آشغال در محيط روستا»، در مؤلفه چهارم «بهبود رضايت از وضعيت شغل و حرفه» و در مؤلفه پنجم «افزايش ارزش اموال و دارائي‌هاي دامداران» داراي اهميت بيشتري بوده است. نتايج بررسي ميزان اثربخشي اعتبارات نشان داد كه در دو مؤلفه اول يعني «افزايش درآمد و توليد» و «مديريت بهتر ضايعات و بهداشت دام» اثربخشي مطلوب نبوده است. اما در سه مؤلفه بعدي يعني «ارتقاء كيفيت زندگي فردي و روستايي»، «بهبود انگيزش و رضايت شغلي دامداران» و «توسعه فيزيكي دامداري» و همچنين كليت شاخص اثربخشي وضعيت مطلوب بوده است.