راهبردهاي اقتصادي بهبود شاخص هاي مسكن در نواحي روستايي شهرستان كهگيلويه

در دنياي امروز مسكن بسياري از جنبه‌هاي زندگي انساني را تحت‌الشعاع قرار داده است و از مهم­ترين عواملي است كه مي­ تواند بر عدالت اثر مستقيم داشته باشد. تغيير سبك زندگي، پيشرفت فناوري و تكنولوژي باعث شده تا مسكن مناسب به عنوان يكي از نيازهاي اوليه و اساسي انسان شناخته شود. تحقيق حاضر توصيفي- تحليلي و از نظر هدف كاربردي بوده كه به دنبال راهبردهاي بهبود شاخص هاي كمي و كيفي مسكن در دهستان بهمئي سرحدي غربي با استفاده از ماتريس برنامه ­ريزي راهبردهاي كمي بوده است. بدين منظور ابتدا وضعيت برخورداري روستاهاي دهستان با تكنيك تاپسيس و آنتروپي شانون تحليل شده است. براي گردآوري داده ­ها به روش كتابخانه اي و پيمايشي و مصاحبه با كارشناسان و نخبگان در امر برنامه­ ريزي روستايي و تهيه پرسشنامه در قالب دلفي صورت گرفته سپس نظرات گروه دلفي در ماتريس عوامل دروني و بيروني و همچنين ماتريس برنامه­ ريزي راهبردهاي كمي به­ كار گرفته شده است. نتايج نشان مي­ دهد كه به لحاظ برخورداري از شاخص­هاي كمي و كيفي مسكن روستاي درغك داراي بهترين و روستاي سرهنگ داراي بدترين وضعيت بوده است. نتايج حاصل از برنامه راهبردهاي كمي نشان داد ايجاد و گسترش اشتغال در بخش كشاورزي و خدمات، زنده ­سازي فضاهاي همگن و پوياي روستايي و تقويت معيارهاي ساخت مسكن روستايي اعم از فناوري، شيوه ساخت، ابعاد مقياس و تناسب با ويژگي­ هاي طبيعي روستا و كالبد آن، در اختيار گذاشتن مصالح با قيمت مناسب به روستاييان از طريق تشكيل تعاوني ­ها و يا اتحاديه­ هاي پخش و فروش مواد و مصالح و توجه به مسكن روستايي مي تواند به عنوان اولويت دارترين راهبردها موجب بهبود شاخص­ هاي كمي و كيفي مسكن روستايي در اين دهستان شود.