تحليل رخساره ها، محيط رسوبي و چينه نگاري سكانسي سازند تاربور (ماستريشتين) در يكي از ميادين نفتي در دشت آبادان

سازند تاربور(ماستريشتين) يكي از مخازن هيدروكربور در حوضه زاگرس به‌ شمار مي‌آيد. بررسي تغييرات رخساره‌اي و بازسازي محيط رسوبي در ناحيه دشت آبادان (چاه‌هاي B,A وC) نشان مي‌دهد كه اين رخساره‌ها در يك پلتفرم كربناته از نوع رمپ و در سه كمربند رخساره‌اي درياي باز (A)، سد (B) و لاگون (C) نهشته شده‌اند. بر اساس نتايج حاصل از مطالعات چينه‌شناسي توالي‌ها در منطقه مورد مطالعه، بخش تاربور از يك سكانس رسوبي از نوع دسته سوم تشكيل شده است. اين سكانس دربرگيرنده‌ي بخش بالايي سازند گورپي و تاربور (ماستريشتين) است. مرز پاييني و بالايي اين سكانس از ناپيوستگي نوع 2 مي‌باشد. فرايندهاي دياژنتيكي مهم در بخش تاربور شامل ميكريتي شدن، سيماني شدن، تراكم فيزيكي و شيميايي، انحلال و دولوميتي شدن است.

فاقد چكيده مي باشد