مقايسه سرزندگي تحصيلي، احساس تعلق به مدرسه، انگيزه پيشرفت تحصيلي در بين دانش‌آموزان دختر و پسر مدارس متوسطه دوم شهر ايلام

هدف از تحقيق حاضر، مقايسه­ ي دانش ­آموزان پسر و دختر براساس متغيرهاي سر زندگي تحصيلي، احساس تعلق به مدرسه، انگيزه پيشرفت تحصيلي مي­باشد. روش تحقيق از نوع علي- مقايسه ­اي و جامعه آماري را كليه­ ي دانش ­آموزان پسر و دختر مدارس متوسط دوم شهر ايلام در سال تحصيلي 1396-1395 تشكيل مي­دهد و حجم نمونه از طريق جدول كرجسي و مورگان، تعداد 374 دانش ­آموز تعيين گرديد كه از اين تعداد، 187 نفر پسر و 187 نفر دختر مي­باشند. روش نمونه­ گيري مورد استفاده با توجه به نواحي آموزش و پرورش شهرستان ايلام، روش نمونه­ گيري تصادفي خوشه ­اي چند مرحله ­اي بوده كه مقياس سرزندگي تحصيلي حسين چاري و دهقاني زاده(1391)، پرسشنامه ابعاد احساس تعلق به مدرسه بريو و بتي(2005) و انگيزه پيشرفت تحصيلي هرمنس (2000) را تكميل كردند. براي تجزيه و تحليل داده ­ها، از آمار توصيفي(ميانگين و انحراف معيار) و تحليل واريانس چندمتغيره (MANOVA) استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان داد كه در بين دانش ­آموزان پسر و دختر مدارس متوسطه دوم شهر ايلام در ابعاد تعلق به همسالان، حمايت معلم، عدالت در مدرسه، ارتباط در مدرسه، مشاركت علمي و متغيرهاي انگيزه پيشرفت تحصيلي و سرزندگي تحصيلي تفاوت معناداري وجود دارد، به طوري كه متغير جسنيت، 2 /1 درصد واريانس تعلق به همسالان، 1 /2 درصد واريانس حمايت معلم، 7 /2 درصد واريانس عدالت در مدرسه، 4 /1 درصد واريانس ارتباط در مدرسه، 9 /1 درصد واريانس مشاركت علمي، 7 /4 درصد واريانس انگيزه پيشرفت تحصيلي، 3 /1 درصد واريانس سرزندگي تحصيلي را تبيين كرده و دانش ­آموزان دختر نسبت به دانش ­آموزان پسر براساس متغيرهاي فوق داراي برتري نسبي هستند.