تحليل موانع كارآفريني زنان روستايي در شهرستان كاشان

يكي از مسائل مهمي كه بر جغرافياي روستايي ايران تأثير بسزايي دارد، توجه به كارآفريني زنان روستايي است. از گذشته تاكنون زنان روستايي با استفاده از كارآفريني باعث پويايي اقتصاد و فرهنگ جامعه روستايي بوده و جايگاه عملكرد اين طيف انساني و موانع سر راه آن باعث خلق پژوهش مزبور شد. در واقع اين تحقيق به دنبال شناسايي عوامل مؤثر بر عدم كارآفريني زنان روستايي در دهستان گلاب شهرستان كاشان است. روش انجام مطالعه توصيفي- تحليلي (پيمايشي) و ابزار پژوهش پرسشنامه است. حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران 338 نفر در نظر گرفته شد كه با استفاده از آزمون­هاي آماري همبستگي،آزمون تي، رگرسيون خطي و تحليل واريانس با كمك SPSS انجام گرفته است. نتايج آزمون همبستگي بيانگر روابط معنادار بين موانع فردي، دانشي، دسترسي به امكانات، محيطي، اقتصادي، حقوقي و فرهنگي- اجتماعي با كارآفريني زنان روستايي بوده است. در تحليل رگرسيون نيز عوامل محيطي – جغرافيايي، دسترسي به امكانات، موانع دانشي – مهارتي و موانع حقوقي به ترتيب مهم­ترين موانعي بوده­ كه وضعيت كارآفريني زنان روستايي را پيش­بيني نموده­ است. نتايج پژوهش نشان داد كه عدم كارآفريني زنان روستايي و عوامل محيطي– جغرافيايي نسبت به ساير عوامل بيشترين تأثير را داشته و بيشترين ميزان كارآفريني در زنان با تحصيلات كم­تر و زنان سرپرست خانوار مشاهده شده است.