مطالعه پنجره هاي آشپزخانه هاي محلة كيانشهر با دو رويكرد عكاسي و انسان شناسي

مقاله با بررسي عكاسي مستند اجتماعي و انسان‌شناسي تصويري و معرفي فعالان اين دو حوزه به پژوهش بر روي دلايل ايجاد پنجره‌هاي غيرمتعارف در محلة كيانشهر واقع در منطقة 15 تهران مي‌پردازد. پنجره‌هاي مورد بحث، پنجره‌هاي آشپزخانه‌هايي هستند كه محققين را با اطلاع‌رسانان زن و فضاي جنسيتي روبه‌رو مي‌كنند. با تلفيق روش‌هاي مردم‌نگاري مانند مصاحبه نيمه‌ساختاري و مشاهده مشاركتي با هنرِ عكاسي از طريق گرفتن تصويرهايي از محله مورد نظر به واسطه مواجه مستقيم دوربين عكاسي با موضوعات پيش رو مي‌توان به اين نتيجه رسيد كه اين موضوع جنبه‌اي ميان‌رشته‌اي دارد و با رويكرد اتيك (از منظر نظاره‌گر بيروني) و رويكرد اميك (از منظر نظاره‌گر دروني) قابل شناخت است. گونه‌بندي شيوه‌هاي زندگي بر مبناي تقسيم‌بندي دوگانه فرهنگي شهر و روستا در اين محله بر اساس آموزه‌هاي هربرت گانس است. جهت مطالعه فضاي آشپزخانه و جنسيت از آراء راجر ساپسفورد، ماريون روبرتز و آموس راپاپورت استفاده شده است. نتيجه پژوهش نشان مي‌دهد كه كمبود و محدوديت فضاي زندگي منجر به سرپيچي از مقررات ملي ساختمان و ايجاد فضاهايي در حدفاصل پنجره خانه و محيط عمومي شده است.