وحي قرآني و پديدارشناسي وحي قرآن بر اساس نظريه رؤياي رسولانه داوري ميان نظريه هاي وحياني بودن الفاظ قرآن و رؤيا انگاري وحي بر مبناي پاره اي از آيات قرآن

نظرية «وحياني بودن الفاظ و ساختار كلامي قرآن» نظريه اي غالب در ميان انديشمندان اسلامي در مسئله چيستي و چگونگي وحي قرآني از آغاز نزول وحي و پديدار شدن تفسير و مباحث علوم قرآني تا كنون بوده است. با اين وجود برخي از نويسندگان معاصر در يك نگاه نادر بر اين باورند كه قرآن محصول نوعي مواجهة روحاني حضرت محمد (ص) در عالم رؤيا ست كه طي آن حقايقي بر آن حضرت مكشوف و توسط ايشان به لباس الفاظ و ساختار عربي در آمده و عرضه گرديده است. اين پژوهش كتابخانه اي كه با روش توصيفي، تحليلي به انجام رسيد با تكيه بر پنج گروه از آيات قرآن كه به نص يا ظواهر خود الفاظ و ساختار كلامي قرآن را نيز همانند محتواي آن از ناحيه خداوند دانسته اند، اين نتيجه را به دست داد كه نظريه «وحياني بودن الفاظ قرآن» نظريهاي استوار و برآمده از آيات از قرآن كريم است و ديدگاه «رؤيا انگاري وحي» با جمع بزرگي از آيات ناسازگار است.