رويكردهاي قرآن شناسان معاصر به اسباب نزول

دانش اسباب نزول از كهن ترين مباحث علوم قرآني و مرتبط با فهم قرآن است. در دوره معاصر علي رغم تداوم آراي گذشتگان نزد قرآن شناسان كلاسيك، در قريب به تمام مباحث اين علم تغيير و تحولاتي مشاهده مي شود. مطالعه حاضر با روش توصيفي - تحليلي به بررسي رويكردهاي قرآن شناسان و تحول ديدگاه هاي آنها در اين حوزه مي پردازد. بررسي انجام شده نشان ميدهد كه تداوم ديدگاه گذشتگان در دوره معاصر نتيجه عواملي همچون گرايش به تفسير بر پايه روايات و احيانا گرايش به تقليد از شيوة تفسيري گذشتگان است. تغيير و تحولات مذكور نيز عمدتا برخاسته از تحول ديدگاه ها در باب ماهيت متن قرآني، ميزان تعامل متن قرآني با واقعيت، رويكرد نقادانه نسبت به روايات، اعتقاد به ضرورت بازنگري دقيق ديدگاههاي گذشتگان و بررسي همه جانبه ميراث ديني است. به نظر مي رسد كه دوران معاصر، عصر توسعه بحثها درباره سبب نزول بوده، و شكل گيري ديدگاههاي متعدد را در پي داشته است؛ خواه ديدگاههايي مانند بي نيازي تفسير از اسباب نزول، و عدم ضرورت وقوع سيب و نزول آيه در تعريف سبب نزول كه از ديد غالب مفسران معتبر به شمار نيامده اند و در اين مطالعه به تفصيل نقدهايشان هم ذكر خواهد شد، و خواه ديدگاههاي متعدد ديگري كه مقبول مفسران مسلمان افتاده اند.